📮آگاهی ویژه‌ای که در یک «» سراغ داریم، آگاهی‌ای که عبارت از «اطلاع بر واقعیات» یا «حصول صورت شئ در ذهن» نیست، علم هدایت است، است، روشن‌بینی و روشن‌اندیشی و حق یابی و تشخیص جهت است، و این آگاهی است که «مسئولیت انسانی و اجتماعی» ایجاد می‌کند. این آگاهی با تحصیل و تدریس و کتاب و مطالعه حاصل نمی‌شود هرچند در قدرت بخشیدن آن مؤثر است این آگاهی از «جهان‌بینی» ناشی می‌شود. وجود همین آگاهی است که متفکران و نیز پیامبران از آن سخن می‌گویند؛ در یونان، «»، در مذاهب ودا، «» و در قرآن (نه کتب اسلامی)، «» این است. این همان است که امروز متفکران اروپایی آن را «علم پرومته‌ای» می‌نامند. آتش خدایی که از آسمان آورد و به انسان بخشید، علمی که چون آتش، گرما (حرکت) و نور (بینایی) می‌زاید. این همان خودآگاهی انسانی است که یک عالِم ممکن است نداشته باشد؛ همان‌که ابوذر صحرایی دارد و ابوعلی دانشگاهی ندارد. ✍️علی شریعتی ⚜️ @taammolat74