🔸راجع به اولویت این پارامتر‌ها نسبت به یکدیگر می‌توان بحث کرد؛ به مجید حسینی هم بعضا نقد وارد است اما معتقدم او بر خلاف بسیاری از محافظه‌کاران و ذینفعانِ وضع موجود به دو پارامتر اول کمک کرده و اکنون به پارامتر سوم می‌اندیشد. 🔹 حتی اگر مطابق تلقی عموم، برای رسیدن به سومی، دو تای اول را نردبان کرده باشد، باز هم برای صعود از مرحله گروهی به تیم کمک کرده است! 🔸اما در تعیین اولویت تحقق پارامتر‌های مذکور، آسیب‌شناسی قرار گرفتن تئوری‌سازی در اولویت‌های انتهایی، می‌تواند این باشد که سیاست‌گذار به اقدامات پوپولیسیتی و ترجیح منافع کوتاه‌مدت به منافع بلندمدت جامعه برای جلب آرا بیندیشد 🔹اما به صورت علی‌الحساب ما با حوزه‌هایی نظیر آموزش، بهداشت، مسکن، بانک و خصوصی‌سازی مواجهیم که سیاست‌گذار در آنها بدیهیات را هم زیرپا گذارده است. 🔸 با اینکه همچنان معتقدم اصولگرایان در نظریه‌پردازی و تعیین نقشه راه و برنامه عملیاتی دچار مشکل بوده‌ و هستند اما عجالتا به نظر می‌رسد آسیب انفعال تا رسیدن به نظریه عدالت و سپس اقدام عملی، بیش‌تر است. 🔹فعلا بدون نظریه هم می‌توان از ثروتمندانِ غیرمولدِ پرمصرف مالیات گرفت، با تعارض منافع در حوزه بهداشت، حقوق، مسکن و آموزش چالش کرد و دولت را بابت عدم کفایت به صلابه کشید. @lotfi74