🔰نگرش به مرگ و زندگی ✍ رضا تسلیمی 🔸شاید ما ایرانی ها بخشی از مردمی باشیم که گذرا بودن زندگی و نزدیک بودن زمان مرگ را بیش از بسیاری از ساکنین جوامع دیگر لمس می کنیم. در همین چند روز گذشته تمام اخبار مهم در مورد مرگ بوده اند و در حول و حوش مرگ جریان داشته اند؛ ترور سردار سلیمانی، مرگ حدود 60 نفر از تشییع کنندگان و مرگ 147 نفر از سرنشینان هواپیمای اوکراینی در نزدیکی تهران. 🔹مرگ برای بسیاری از ساکنان سرزمین ما موضوعی غریب و رازآلود نیست. ما هر روز با مرگ سر و کار داریم و آن را در نزدیکی خود احساس می کنیم. 🔸این نکته ای است که جوامع غربی و حاکمان آنها نمی توانند به راحتی آن را درک کنند. فرهنگ غربی، در دوران مدرن، غالبا بر اساس انکار مرگ و فراموشی آن شکل گرفته و مرگ تا حدود زیادی از صحنه زندگی روزمره خارج شده است. این در حالی است که در جامعه ما مرگ و یاد آن همواره از طریق آیین ها، مناسک و نمادهای گوناگون زنده مانده و تقویت می شود. 🔹 بسیاری از تصاویر مرتبط با مرگ که در رسانه های عمومی جامعه ما پخش می شوند هیچ گاه نمی توانند از رسانه های غربی به نمایش در آیند. 🔸مرگ در جامعه ما در مرکز تحولات اجتماعی و فرهنگی قرار دارد و نیرویی است که جریانات مختلف را به حرکت وا می دارد. 🔹به منظور درک بسیاری از رویدادهای سیاسی و اجتماعی باید بر نگرش به مرگ متمرکز شد و دیدگاه های افراد در مورد مرگ و مردن را بررسی نمود. باور مستحکم به دنیای پس از مرگ، اعتقاد عمیق به شهادت و کشته شدن در راه حقیقت، عدم وحشت از مرگ، تفکر به مرگ به نحو روزمره و اعتقاد به مشخص بودن زمان مرگ به وسیله خداوند مولفه هایی هستند که در بین بسیاری از ایرانیان به چشم می خورند و نگرش به مرگ را از دیدگاه های دنیوی و ندانم گرایانه مرسوم در بین بسیاری از ساکنین جوامع دیگر متمایز می سازند. 🔸اگر جوامع غربی و حاکمان آنها با نگرش به مرگ در بین بسیاری از ایرانیان آشنا بودند شاید در مسیر دیگری گام بر می داشتند و تصمیمات متفاوتی را اتخاذ می کردند. @taammolat74