📌 از هیئت تا سبک دینداری و سبک زندگی 🔹الان ساعت حدود ۲ بامداد و نزدیک اذان صبح است، و من دقایقی پیش از یکی از هیئت های صاحب نام و معروف تهران به خانه برگشتم. از آن دست هیئت های پر شور و جوانانه که در چنین شبی با سر و صورت زخمی و مجروح از هیئت خارج می شوند. به اصرار بعضی دوستان بالاخره امشب توانستم در دقایق پایانی آن هیئت حاضر شوم. جزییاتش بماند؛ ولی این سبک هیئت ها، از سویی تولید کننده ی سبک خاصی از دینداری -با نظام اعتقادی و رفتاری خاص خود- و به تبع آن مولد نوعی سبک زندگی است که همه ی وجوه زندگی افراد از ادبیات گفتاری گرفته تا سبک اخلاقی و رفتار شغلی و.... را تحت تاثیر قرار می دهد. به اعتقاد من این سبک دینداری و زندگی در دهه های اخیر رواج گسترده ای داشته و بعنوان یک الگو جایگزین سبک زندگی دینی سنتی پدران و مادران ما شده. ویژگی اساسی این سبک آن است که باندازه ی سبک دینداری سنتی گیر و گور ندارد و در عین اینکه نوعی آرامش مذهبی ایجاد می کند، مانع چندانی برای آزادی عمل ایجاد نمی کند. این سبک زندگی دینی، با آنچه که در یادداشت های قبل «عرفی گرایی» نامیدم کاملا همسوست. به عبارت دیگر عرفی گرایی در میان طبقه ای از قشر مذهبی ما، به این شکل ظاهر شده است. اینها که گفتم صرفا یک توصیف از یک واقعیت اجتماعی بوده و فاقد هرگونه داوری و قضاوت می باشد. @taamollat