هرشب با بیقرار اصفهانی (پند حکایت مدح شماره ۱۶۳ معجزه امام رضا سفر اربعین کربلا ################## مومنی  گفتا   که  بودم   در  حرم خدمت    مولا   رضا    شاه    کرم من  خودم  دیدم  جوانی با شتاب آمد   و  بنمود    بر   مولا   خطاب داد می زد  گریه میکرد  بی حساب دل از این  کرده همی گشته  کباب او     همی   گفتا      امام   مهربان اربعین  در   راه  و   عازم   کاروان دوستانم  قصد    رفتن   کرده اند دور  هم  جمع  و  تدارک  دیده اند دست من خالی و من جا مانده ام کن   کرم   بهر  خدا     وا مانده ام جان   زهرا  مادرت   دستم   بگیر کربلا     مولا    مرا    کرده   اسیر ضجه میزد  آن جوان قلبم شکست مهر  او  در  قلبم  من آمد  نشست گفتم او را  گریه بس کن ای  پسر گوش  کن  تا  که   ترا  گویم  خبر خرج   راهت   میدهم   گریه مکن هدیه ای    باشد    ترا   مویه مکن شور و شادی آن پسر را شد عیان سجده  شکری نمود  آن   نوجوان گفت‌ و ممنون از شما  کردی  کرم ناامید  بودم  اسیر    درد   و   غم گفتمش این هدیه از مولا رضاست اوبه هردردی جوان مشکل گشاست کربلا   رفتی     مرا     یادی       نما گو   ( فلانی )  هم  به  قربان   شما یا    امام   هشتمین    نیکو      نهاد حاجت  ما   کن  روا   جان    جواد ( بیقرارم )  قسمتم      کن     کربلا بعد   از  آن   آیم   به   دیدار   شما بیقرار اصفهانی به خاطر اربعین تکراری