امام حسین علیه السلام، خود را فدای بیداری و بصیرت امّت کرد. حضرت از مدّتها قبل، می خواست مردم را بیدار کند و جامعه ی اسلامی را از دست حکومت شیطانی بنی امیّه نجات دهد؛ امّا چه کند که افراد مقابلش، تحمیق شده بودند و متوجّه کردن آنها آسان نبود. حضرت می خواست معاویه را براندازد، امّا در موقعیّت حکومت پسرش، می توانست این قضیه را به خوبی برای مردم جا بیاندازد که اینها چه افراد جانی و فاسدی هستند و اصلاً به اسلام اعتقاد ندارند. آیا راهی جز برپا کردن صحنه ی کربلا برای بیدار کردن یک امّت تحمیق شده وجود دارد؟! برداشتی آزاد از سلوک عاشورایی: شرح خطبه ی منا، صص ۶۵ و ۷۰ . امام خامنه ای ( ۶۶/۳/۲ ): بصیرت یعنی آن روشنیِ دل. بصیرت معنایش آگاهی ها و هوشیاری های کتابی و روزنامه ای و رادیویی و علمی نیست. اشتباه نکنید... این جا میدانی نیست که علم و فضل و قدرت تحلیل سیاسی و سابقه ی کار سیاسی و این چیزها را بطلبد. این جا قدرت معنوی می طلبد. منبع: بصیرت و استقامت، بیانات امام خامنه ای، ص ۴۲ یا ۹ @tabyinchannel #کانال_تبیین #کانالی_متفاوت_برای_ارائه_اندیشه_ها #رصد_بهترین_تحلیل_های_روز #انتشار_بدون_لینک_جایز_نمیباشد