📚 💞ـــــــــــــــ ﷽ 💞ــــــــــــــ ✍ قسمت سوم 🍃رحمت عام و خاص 🍃 🔹مشهور در میان گروهى از مفسران این است که: صفت رحمان ، اشاره به رحمت عام خدا است که شامل دوست و دشمن، مؤمن و کافر، نیکوکار و بدکار مى باشد; زیرا باران رحمت بى حسابش همه را رسیده، و خوان نعمت بى دریغش همه جا کشیده همه بندگان از مواهب گوناگون حیات بهره مندند، و روزى خویش را از سفره گسترده نعمت هاى بى پایانش بر مى گیرند، این همان رحمت عام او است که پهنه هستى را در بر گرفته و همگان در دریاى آن غوطهورند. 🔹ولى رحیم اشاره به رحمت خاص پروردگار است که ویژه بندگان مطیع، صالح و فرمان بردار است. زیرا آنها به حکم ایمان و عمل صالح، شایستگى این را یافته اند که از رحمت، بخشش و احسان خاصى که آلودگان و تبهکاران از آن سهمى ندارند، بهره مند گردند. 🔹تنها چیزى که ممکن است اشاره به این مطلب باشد آن است که: رحمان در همه جا در قرآن به صورت مطلق آمده است که نشانه عمومیت آن است، در حالى که رحیم گاهى به صورت مقید ذکر شده که دلیل بر خصوصیت آن است مانند: وَ کانَ بِالْمُؤْمِنینَ رَحیماً: خداوند نسبت به مؤمنان رحیم است و گاه به صورت مطلق مانند سوره حمد . 🔹سخن خود را در این بحث با حدیث پر معنى و گویائى از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله)پایان مى دهیم آنجا که فرمود: 🔹 خداوند بزرگ صد باب رحمت دارد که یکى از آن را به زمین نازل کرده است، و در میان مخلوقاتش تقسیم نموده و تمام عواطف و محبتى که در میان مردم است از پرتو همان است، ولى نود و نه قسمت را براى خود نگاه داشته و در قیامت بندگانش را مشمول آن مى سازد. 📚 تفسیر نمونه ╭═━⊰🍃🌸🍃 @tadabbor_quran