📚 #تفسیر_سوره_بقره 💞ـــــــــــــــ ﷽ 💞ــــــــــــــ ✍ قسمت بیست و دوم 🍃خودنمایی آدم 🍃 🔹در اینجا نوبت به آدم رسید که در حضور فرشتگان اسماء موجودات و اسرار آنها را شرح دهد. خداوند فرمود: اى آدم فرشتگان را از اسماء و اسرار این موجودات با خبر کن ! (قالَ یا آدَمُ أَنْبِئْهُمْ بِأَسْمائِهِمْ). 🔸هنگامى که آدم آنها را از این اسماء آگاه ساخت، خداوند فرمود: به شما نگفتم من از غیب آسمان ها و زمین آگاهم؟ و آنچه را که شما آشکار یا پنهان مى کنید مى دانم؟ (فَلَمّا أَنْبَأَهُمْ بِأَسْمائِهِمْ قالَ أَ لَمْ أَقُلْ لَکُمْ إِنِّی أَعْلَمُ غَیْبَ السَّماواتِ وَ الأَرْضِ وَ أَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَ ما کُنْتُمْ تَکْتُمُونَ). 🔹فرشتگان در برابر معلومات وسیع و دانش فراوان این انسان، سر تسلیم فرود آوردند، و بر آنها آشکار شد که لایق خلافت زمین تنها او است!. 🔸پاسخ به دو سؤال در اینجا دو سؤال باقى مى ماند و آن این که: وانگهى اگر این علوم را به فرشتگان نیز تعلیم مى نمود، آنها نیز همین فضیلت آدم را پیدا مى کردند، این چه افتخارى براى آدم است که براى فرشتگان نیست؟! 🔹در پاسخ باید به این نکته توجه داشت: تعلیم در اینجا جنبه تکوینى داشته یعنى خدا این آگاهى را در نهاد و سرشت آدم قرار داده بود، و در مدت کوتاهى آن را بارور ساخت. 🔸اطلاق کلمه تعلیم در قرآن به تعلیم تکوینى در جاى دیگر نیز آمده است، در سوره رحمان آیه ۴ مى خوانیم: عَلَّمَهُ الْبَیان خداوند بیان را به انسان آموخت ، روشن است این تعلیم را خداوند در مکتب آفرینش به انسان داده و معنى آن همان استعداد و ویژگى فطرى است که در نهاد انسان ها قرار داده تا بتوانند سخن بگویند. 🔹و در پاسخ سؤال دوم باید توجه داشت: ملائکه آفرینش خاصى داشتند که استعداد فراگیرى این همه علوم در آنها نبود، آنها براى هدف دیگرى آفریده شده بودند، نه براى این هدف، و به همین دلیل، فرشتگان بعد از این‌آزمایش‌واقعیت را دریافتند و پذیرفتند. 🔸ولى شاید خودشان در آغاز فکر مى کردند براى این هدف نیز آمادگى دارند، اما خداوند با آزمایش علم اسماء، تفاوت استعداد آنها را با آدم روشن ساخت. باز در اینجا سؤال دیگرى پیش مى آید که: اگر منظور از علم اسماء علم اسرار آفرینش و فهم خواص همه موجودات است، پس چرا ضمیر هُمْ در جمله ثُمَّ عَرَضَهُمْ و أَسْمائهم و کلمه هؤُلاءِ که معمولاً همه اینها در افراد عاقل استعمال مى شود در این مورد به کار رفته است؟ 🔹در پاسخ مى گوئیم: چنین نیست که ضمیر هُمْ و کلمه هؤُلاءِ منحصراً در افراد عاقل به کار برده شود، بلکه گاهى در مجموعه اى از افراد عاقل و غیر عاقل و یا حتى در مجموعه اى از افراد غیر عاقل نیز استعمال مى شود، چنان که یوسف(علیه السلام) درباره ستارگان، خورشید و ماه گفت: رَأَیْتُهُمْ لی ساجِدینَ: من در خواب دیدم همه آنها براى من سجده مى کنند. 📚 تفسیر نمونه ╭═━⊰🍃🌸🍃 @tadabbor_quran