📚داستان کوتاه📚 ⚡️مردی كه كمك میخواست⚡️ به گذشته پرمشقت خويش می انديشيد ، به يادش می افتاد كه چه روزهای تلخ  و پر مرارتی را پشت سر گذاشته ؛ روزهايی كه حتی قادر نبود قوت روزانه  زن و كودكان معصومش را فراهم نمايد. با خود فكر میكرد كه چگونه يك  جمله كوتاه - فقط يك جمله - كه در سه نوبت پرده گوشش را نواخت ، به  روحش نيرو داد و مسير زندگانيش را عوض كرد ، و او و خانوادهاش را از  فقر و نكبتی كه گرفتار آن بودند نجات داد.  او يكی از صحابه رسول اكرم بود. فقر و تنگدستی براو چيره شده بود . در  يك روز كه حس كرد ديگر كارد به استخوانش رسيده، با مشورت و پيشنهاد  زنش تصميم گرفت برود، و وضع خود را برای رسول اكرم شرح دهد، و از آن حضرت استمداد مالی كند.  با همين نيت رفت، ولی قبل از آنكه حاجت خود را بگويد اين جمله از  زبان رسول اكرم به گوشش خورد: «هرکس ازما كمكی بخواهد ما به او  كمك میكنيم، ولی اگر كسی بینيازی بورزد و دست حاجت پيش مخلوقی دراز  نكند، خداوند او را بینياز میكند» . آن روز چيزی نگفت، و به خانه  خويش برگشت. باز با هيولای مهيب فقر كه همچنان بر خانهاش سايه افكنده بود روبرو شد ؛ ناچار روز ديگر به همان نيت به مجلس رسول اكرم حاضر شد، آن روز هم همان جمله را از رسول اكرم شنيد: «هر کس ازماكمكی بخواهد ما به او كمك میكنيم، ولی اگر كسی بی نيازی بورزد خداوند او را بینياز میكند». اين دفعه نيز بدون اينكه حاجت خود را بگويد، به خانه خويش برگشت. و چون خود را همچنان در چنگال فقر ضعيف و بيچاره و ناتوان میديد ، برای سومين بار به همان نيت به مجلس رسول اكرم رفت ؛ باز هم لبهای رسول اكرم به حركت آمد ، و با همان آهنگ - كه به دل قوت و به روح اطمينان  میبخشيد ؛ همان جمله را تكرار كرد .  اين بار كه آن جمله را شنيد ، اطمينان بيشتری در قلب خود احساس كرد .  حس كرد كه كليد مشكل خويش را در همين جمله يافته است . وقتی كه خارج شد با قدمهای مطمئنتری راه میرفت. با خود فكر میكرد كه ديگر هرگز به  دنبال كمك و مساعدت بندگان نخواهم رفت . به خدا تكيه میكنم و از نيرو و استعدادی كه در وجود خودم به وديعت گذاشته شده استفاده میكنم ، واز او  میخواهم كه مرا در كاری كه پيش میگيرم موفق گرداند و مرا بی نياز سازد .  با خودش فكر كرد كه از من چه كاری ساخته است؟ به نظرش رسيد عجالة اين قدر از او ساخته هست كه برود به صحرا و هيزمی جمع كند و بياورد و بفروشد . رفت و تيشهای عاريه كرد و به صحرا رفت، هيزمی جمع كرد و فروخت. لذت حاصل دسترنج خويش را چشيد . روزهای ديگر به اينكار ادامه داد ، تا تدريجا توانست از همين پول برای خود تيشه و حيوان و ساير لوازم كار را بخرد .  باز هم به كار خود ادامه داد تا صاحب سرمايه و غلامانی شد .  روزی رسول اكرم به او رسيد و تبسم كنان فرمود: «گفتم ، هركس از ما كمكی بخواهد ما به او كمك میدهيم ، ولی اگر بی نيازی بورزد خداوند او را بی نياز میكند. منبع : 📚اصول کافی،  ج۲، صفحه 139-باب القناعة. وسفينة البحار، ماده قنع. . .http://eitaa.com/joinchat/3144482825C235a600727 #داستان_وضرب_المثل_وسخن_بزرگان👆