🥫🥘کنسرو‌های لوبیا و تن‌ماهی، یا آشپزی مامان‌خونه؟؛ مسئله این است...🥫🥘 🎥 ابتدا تیزر تبلیغاتی پست قبل را ببینید. میدونید چیه؟ خیلی وقت‌ها دلم میگیره از اینکه چرا برای تبیین درست نقش دختران و خانم‌های جامعه فیلم یا انیمیشن نداریم؛ راستش خیلی گشتم که چنین چیزی پیدا کنم اما دریغ از دو تا اثر خوب😔 میدونید،‌ خیلی دلم میگیره از اینکه تلویزیون رو روشن میکنم و میبینم به جای ارج و قرب و تمجید کارهای یه مامان خونه، یه سری تبلیغ داره پخش میشه که کلا کار ما مامان‌ها و خانم‌های خونه‌دار‌ رو مثل آب خوردن زیر سوال میبره و میخواد با یه سری کنسرو لوبیا و تن ماهی جای آشپزی ما رو بگیره! (نمی‌دونم این سری تبلیغ رو دیدید یا نه که یه خانم شاغل میاد تو خونه و چون فرصت و حال غذا درست کردن نداره، فوری یه قوطی کنسرو درمیاره و می‌ذاره جلوی خانوادش و اونا هم خیلی خوشحال استقبال میکنن و انگار نه انگار که «غذای مامان خونه با کنسرو و هزار تا غذای بیرون فرق داره»😔) میدونید اگر یه دختر کوچولو که قراره فردا همسر یا مادر بشه چه حسی از این تصویر میگیره؟ این تبلیغ‌ها که از نظر من کاملا فمنیستی هستن، دارن بهش میگن که «کار مامان، تو خونه جایگزین داره! بله ارزش تو به کارمند بودن و درس خواندن و چه و چه هست و اگر طبیعتاً نرسی غذا درست کنی، کنسروهای ما هست😮‍💨» واقعا بنظر اون سازنده‌ و کارخونه‌دار مرچنت فرقی نمیکنه؟؟😡 اینا نمی‌دونن آشپزی یه خانم خونه چقدر «روح» داره؟ نمی‌دونن یه خانم خونه (که معتقده) برای درست کردن این غذا چه چیزهایی رو درنظر میگیره؟ از بسم الله گفتن، قبل شروع کردن، تا وضو داشتن و رعایت بعضی آداب پخت و پز و درنظر گرفتن ذائقه و مزاج و چه و چه؟ نمی‌دونن غذا درست کردن یه مامان فقط پخت و پز ساده نیست و به معنای توجه و سیراب کردن جسم افراد خانواده در کنار سیراب کردن روح اعضای خانواده است؟ (نمادی از پاسخ به نیازهای روحی و جسمی توأمان) من خیلی نگران دخترانمون هستم! اونایی که نتونستیم هیچ ایمیج و تصویر حقیقی از «مامان بودن» و «همسر بودن» بهشون بدیم؛ نتونستیم جایگاه «کدبانو» رو براشون مشخص کنیم (کسی که بانوی خونه بود؛ همه فن حریف بود و با همون منابع موجود، خونه رو به بهترین وجه اداره میکرد) و تازه با این دست القائات، فقط سعی کردیم از خونه بکشیم‌شون بیرون خونه تا فقط درس بخونن و کار کنن و پا به پای مردها فقط چرخ نظام اقتصادی رو بچرخونن❤️‍🩹 آخ؛ قلبم شکست!، دلم سوخت وقتی «مامان بودن» دیده نشد؛ کسی دربارش حرف نزد و توی سکوتی عجیب، «بی‌مصرف» خوانده شد😢 درست تو زمانی که همه‌ی جامعه بهشون نیاز داشتن؛ به آرامش‌شون، به آرامشی که میدادن (چون توی خونه از هیاهو دور بودن)؛ به بچه‌هایی که تربیت میکردن... فوقع ما وقع! و شد آنچه شد و شد جامعه‌ی آشفته‌ی امروز که همین «مامان‌ها» رو کم داشت... و جایی که «رایا و السا و آنا» شدن دختران تراز و «ملکه»ی قصرهای بدون مرد!، قدرت رو از مردان گرفتن و خودشون شدن سلطان سرزمین! و از این طرف دختران ما، «ملکه‌ی خانه بودن» رو رها کردن و رفتن دنبال قصرهای بادی «مدرک و کار و پول»! القصه، که این قصه سر دراز دارد... پ.ن: مامانای عزیز! اول قدر خودتون رو بدونید و بدونید دقیقا روی چه قله‌ای ایستادید؛ بعدشم مراقب دخترانتون باشید و تا میتونید از این محتواهای سمی دورشون کنید و یادتون باشه که بچه، قبل از تأثیر گرفتن از هر چیزی، به حس و حال «مامانش» نگاه می‌کنه و یاد میگیره👸🌸 ✍مریم خانمحمد نیماوری 📢 کانال تفکر تفریحی در بله: https://ble.ir/tafakortafrihi 📢 در ایتا: https://eitaa.com/tafakortafrihi 📢 در تلگرام: https://t.me/tafakortafrihi اینستاگرام: Nimavary