. «شعری از انار» بار میوه داشت وانت سفید یک انار سرخ ناگهان پرید چرخ زد؛ نشست در میان راه زخم شد سرش ناله کرد و آه یک سواری از روی او گذشت پاره پاره شد دانه دانه گشت شاعری نوشت شعری از انار تازه شد از آن داغ نوبهار!