خدا را شکر در چشم حسود آنقدر ناچیزم که این‌سان می‌توانم کفر ایشان را برانگیزم غبارِ رفته در چشمم که اشک این جماعت را درآورده همین در چشم بودن‌های ناچیزم ز چشم خلق باید روی زردم را بپوشانم که آتش در بهار مردم افکنده‌ست پاییزم جوابی جز سکوت این یاوه‌گویان را نمی‌زیبد وَ اِلّا گر دهانی وا کنم، از حرف لبریزم! شکوهم را دوچندان کرده‌است این یاوه‌گویی‌ها منی که پرچم فتحم، چرا از باد بگریزم...؟ @takbitnab 🌹🌹🌹