خوش خوش صنما تازه رخان آمده‌ای خندان بدو لب لعل گزان آمده‌ای آن روز دلم ز سینه بردی بس نیست کامروز دگر به قصد جان آمده‌ای - رباعی شمارهٔ ۱۷۸۸ @takbitnab 🌹🌹🌹