همان شب شام نداشتند ... آن روزى كه آن رفراندم غلط انجام گرفت، آن رفراندم مفتضح انجام گرفت، آن رفراندمى كه چند هزار نفر بيشتر همراه نداشت، آن رفراندمى كه بر خلاف ملت ايران انجام گرفت، در كوچه ‏هاى اين قم، در مركز روحانيت، در جوار فاطمه معصومه راه انداختند اشخاص را؛ چند نفر از بچه ‏ها و اراذل را راه انداختند؛ در اتومبيلها نشاندند و در كوچه ‏ها گرداندند؛ گفتند: مفتخورى تمام شد، پلوخورى تمام شد. آقايان! ملاحظه بفرماييد، اين وضع مدرسه فيضيه را ملاحظه كنيد، اين حُجَرات را ملاحظه كنيد، اين اشخاصى كه لُباب عمرشان را در اين حجرات مى‏ گذرانند، آن اشخاصى كه مواقع نشاطشان را در اين حجرات مى‏ گذرانند، آن اشخاصى كه بيش از سى- چهل الى صد تومان در ماه ندارند، اينها مفتخورند؟ آن اشخاصى كه هزار ميليونشان، هزار ميليونشان يك قلم است، هزاران ميليونشان در جاهاى ديگر است، اينها مفتخور، زياد نيستند؟ ما مفتخوريم؟ مايى كه مرحوم آقاى حاج شيخ عبدالكريم‏مان وقتى كه فوت مى‏شود، آقازاده‏ هاى آن [مرحوم‏] همان شب چيز نداشتند، همان شب شام نداشتند [گريه شديد حضار]؛ ما مفتخوريم؟ مايى كه‏ مرحوم آقاى بروجردى‏مان، وقتى كه از دنيا مى‏رود ششصد هزار تومان قرض مى‏گذارد، ايشان مفتخورند؟ اما آنها كه بانكهاى دنيا را پر كرده ‏اند، كاخهاى عظيم را روى هم ساخته ‏اند، و باز رها نمى ‏كنند اين ملت را، و باز دنبال اين هستند كه ساير منافع اين ملت را به جيب خودشان يا اسرائيل برسانند، اينها مفتخور نيستند؟ بايد دنيا قضاوت كند، بايد ملت قضاوت كند كه مفتخور كيست ... (صحيفه امام، ج‏1، ص: 244 و 245) @talabegitaejteahd