داستان اماممهدی علیهالسلام
قسمت صد و هشتاد و سه
قیام ۱۵
چالشی جدی دربارۀ کشتار در قیام اماممهدی ذهنم رو به خود مشغول کرده. این پریشانخاطری از وقتی به سراغم اومد که داخل کتابهای روایی مطالب وحشتناکی دیدم. باید اعتراف کنم، اولش با مشاهدهٔ اخبار و احادیث، پشتم لرزید. آخه هرچی صحبتهای اهلبیت رو میخوندم دائما حرف از جنگ و گردنزدن مخالفین و ترحّمنکردن بود. با خودم گفتم خدایا اینطوری که نمیشه. شاید این حرفها، شرح و توضیحی داره که من ازشون بیخبرم! خلاصه اینکه باید از تَه و توی ماجرا سر در بیارم. اینشد که زمان نسبتا زیادی صرف کردم و بعد از کلی کلنجار رفتن با کتابهای کهن و متنهای قدیمی بالاخره اینطور دستگیرم شد که اماممهدی برای برپایی عدالت و ریشهکنی ظلم از دنیا، هشت ماه شمشیر به دوش، با دشمنان خدا نبرد مسلحانه انجام میده. اتاق فکر و فرماندهی جنگ هم داخل مسجد کوفه قرار داره. در رابطه با برنامۀ نظامی اماممهدی هم باید بگم با نبردهای پیامبر و امامعلی، تومنی هفت صنار فرق داره. نه که بخوام خداینکرده بگم جنگهای اونها ایراد و اشکال داشته، نه بهخدا منظورم این نیست. بلکه میخوام بگم آقا رسولالله و مولی علی توی جنگها تاجایی که راه داشته با خویشتنداری رفتار میکردن. یا حتی سایر ائمه بخاطر شرایط فرهنگی و سیاسی از اقدام مسلّحانه به جِد خوددارى میكردن و تنها به تبليغ و اتمام حجّت میپرداختن. ولی اماممهدی با دراختیار داشتن جَفر سرخ، بدون هیچ ملاحظهای با دشمنان خدا پنجه در پنجه میشه. اگه اشتباه نکنم قبلتر نوشتم که جَفر سرخ، کیفی قرمزرنگ و چرمی از پوست گاوه که بخشی از میراث پیامبران و امامان از جمله احكام جنگ و مسائل نظامى داخلش قرار داره. بد نیست بگم که امامهای پیشین اجازه نداشتن از محتویّات این کیف استفاده کنن. البته من طیّ مطالعاتم متوجه شدم اماممهدی علیرغم داشتن چنین توانمندی فرازمینی، به هیچوجه خشونتگرا و خونريز نبوده و از این امکانات فقط براى دفاع از راه حق و سركوب سرکردههاى آشوب و دونهدرشتها كه از روى عناد و لجاجت، امنيت جامعه رو بههم میزنن استفاده میکنه. اماممهدی با کمک امداد الهی و بهرهگرفتن از فداییان خود، انقده میجنگه تا فتنهای روی زمین باقی نَمونه و دین خدا برپا بشه. تا جایی که برخی از عربهای طایفهٔ قریش، پشت سر اماممهدی صفحه میذارن که مهدی اگه واقعا از بچههای فاطمه بود به ما رحم میکرد.
اما رحمی در کار نیست. اماممهدی با آدمهایی که به ظاهر وانمود به شیعهبودن میکنن و از محبّت اهلبیت دم میزنن، قاطعانه برخورد میکنه. البته من جلوتر نوشتم که با آمادهشدن تودههاى مردم برای پذيرش اماممهدی، تنها سران استكبار هستن كه مزهٔ تلخ مجازات و شمشير امام رو میچشن و حتی گردن چندتا از کلهگندههای کفر و طاغوت هم زده میشه.
اماممهدی داخل خیمهٔ فرماندهی که توی صحن مسجد کوفه برپا شده، برخی احکام حکومتی رو طبق سنّت رسولالله صادر میکنه. در این حیص و بیص خبر میرسه عدّهای قصد شوریدن بر امام رو دارن. حضرت به سرعت دستور میدن تعدادی از سربازها برای دستگیری آشوبطلبها به بازارچهٔ خرمافروشها هجوم ببرن. ساعتی نمیکشه که اصحاب اماممهدی شورشیها رو کتبسته به حضور امام میارن.
الكافى: ج ۱ ص ۲۴۰ ح ۳ ص ۵۳۶ ح ۲، كمالالدين: ص ۳۲۶ ح ۶، تفسير العيّاشى: ج ۲ ص ۵۶ ح ۴۹، شرح نهجالبلاغة ابنابیالحديد: ج ۷ ص ۵۸، رجال الكشّى: ج ۲ ص ۵۸۹ ح ۵۳۳.
ادامه دارد...