داستان امام‌مهدی علیه‌السلام
قسمت صد و هشتاد و شش
شیوۀ حکمرانی ۱
از فرمایشات پیغمبر گرفته تا سخنان امام‌عسکری بدون اغراق، پرتکرارترین جمله دربارۀ امام‌مهدی اینه که زمين رو از عدل و داد پر می‌كنه. حالا من اینجا می‌خوام در این رابطه کمی ملموس‌تر بنویسم. برام خیلی جالب بود وقتی فهمیدم نخستین رفتار عدالتخواهانهٔ امام‌مهدی این بوده که داخل مسجدالحرام به کسی فرمان می‌ده تا اعلام کنه اون‌هایی که مشغول طواف مستحبى هستن از توقف در مجاورت حجرالأسود به کناری برن تا حاجی‌هایی که طواف واجب دارن، راحت باشن.
برپایی عدل و داد به حرف نیست.دو صد گفته چون نیم کردار نیست. بی‌مایه فطیره. مردم، عمل می‌خوان و تشنهٔ رفتارن نه حرف خالی. به همین خاطره که امام‌مهدی غم و غصه از دل بدهکاران مالی بر می‌داره. توی شهر کوفه بدهكاری نمی‌مونه، جز اینكه حضرت بدهی‌ش رو صاف می‌کنه. احیانا اگه از کسی، چیزی به ستم برده شده، خیلی‌زود به صاحبش بر می‌گردونه. این عملکرد، رضایتمندی بالایی بین مردم به وجود میاره. یا مثلا خون‌بهای شهدای قیام رو درجا به خونواده‌هاشون پرداخت می‌کنه، حتی دستور می‌ده بدهی مالی شهدا رو پرداخت کنن تا خدای‌نکرده حق‌الناس به گردنشون نباشه. نهادی شبیه بنیاد شهید دایر می‌کنه تا خونواده‌های شهدا به شکلی آبرومندانه از بیت‌المال مقرّری دریافت کنن. عدالت‌گستری امام یه‌جوریه که حتی به اندازهٔ یه چوب کبریت هم بین آدم‌های نيكوكار و بدكار تفاوت قائل نمی‌شن و همه‌چی بطور يكسان تقسيم می‌شه. تا قبل از ظهور امام‌مهدی، آدم‌های ناتو یا بهتره بگم ناقلا و موذی با هزار دوز و کلک از بیت‌المال زمین می‌گیرن و به‌اصطلاح زمین‌خوارن. اما حکمرانی آقا به‌گونه‌ای هست که واگذاری ناعادلانۀ زمین از بین می‌ره و زمین‌های داده شده پس‌گرفته می‌شه. امام به شکل عادلانه‌ای به همه زمین می‌ده و حتی سهم افراد از زمین، بيشتر از قبل می‌شه. خلاصه اینکه امام‌مهدی ترازویی از عدالت برپا می‌کنه که بیا و ببین! به اندازهٔ نوک سوزنی به كسی ستم روا نمی‌شه. عدالت امام تا پستوی خونهها راه پیدا می‌کنه. دقیقا مثل سوز سرما و حرارت گرما که از هر منفذی وارد می‌شه.
با اومدن امام، دورۀ الدرم بلدرم کردن جبّاران و شازده‌های متکبّر به پایان می‌رسه و مردم بی‌چاره‌ای که قرن‌ها از ترس جونشون، جیکشون درنمیومده و بله‌قربان‌گوی سلاطین بودن، بالاخره نفَس راحتی می‌کشن. امام‌مهدی نه فقط دنیا رو از عدل و داد بلکه دلهاى بندگان خدا رو هم از عبادت خدا پر می‌کنه. تا جایی که ساكنان آسمون و زمين ازش راضى می‌شن. امام با برکنار کردن قاضی‌های بدکار دل مردم رنج‌دیده رو شاد می‌کنه. دنیای اون روز به اندازه‌ای گل و بلبل می‌شه که مردم با هزار آه و افسوس به همدیگه می‌گن ای‌کاش اون‌هایی که دستشون از دار دنیا کوتاه شده الان زنده بودن و این روزها رو می‌دیدن.
آدم‌های زیادی که عمری به خدا پشت کرده بودن با دیدن اون اوضاع و احوال به امام ایمان میارن. بدكارها صالح می‌شن. باورکردنی نیست اما می‌گن توی فرمانروايى امام‌مهدی اوضاع به قدری خوب می‌شه که حتی حیوانات درنده هم در صلح و صفا به سر می‌برن. زمين، گياهانش رو سخاوتمندانه بيرون می‌ده و آسمون بركتش رو فرو می‌فرسته.
من فعلا نمی‌تونم از جزئیات چیزی بنویسم اما سربسته بگم که انتقام خون به ناحق ریختهٔ امام‌حسين هم گرفته می‌شه.
الأمالی‌للطوسى: ص ۲۹۱ و ۲۹۲ ح ۵۶۶، الاحتجاج: ج ۲ ص ۶۹، الاختصاص: ص ۲۰۸، علل الشرائع: ص ۱۶۱ ح ۳، كمال الدين: ص ۳۷۱ ح ۵، الغيبةللنعمانى: ص ۲۹۶ ح ۱، المناقب ابن شهرآشوب: ج ۴ ص ۴۲۵، الكافى: ج ۴ ص ۴۲۷ ح ۱.
ادامه دارد...