داستان امام‌مهدی علیه‌السلام قسمت صد و هشتاد و هفت شیوۀ حکمرانی ۲ پررنگ‌ترین چیزی که در دورهٔ حکمرانی امام‌مهدی توجه‌ام رو به خودش جلب کرد گسترش مرزهاى دانش و خردورزیه. حضرت با ید بیضایی که خدا بهش مرحمت فرموده، دستی به سر آدم‌ها می‌کشه و با این اتفاق معجزه‌گونه، عقل و فهم انسان‌ها رشد پیدا می‌کنه. به قول ملاصالح مازندرانی، با این دست به سر کشیدن، اختلافات بر سر پذیرش دین حق، جای خودش رو می‌ده به تلاش همدلانه برای پذیرفتن دين حق. از اون‌ طرفم، علم که تا قبل از ظهور امام‌مهدی تنها دو حرفش به بشر رسیده با تشریف‌فرمایی امام، بيست و پنج حرف باقی‌مونده‌ش هم در اختیار مردم قرار می‌گیره. با این اتفاق، انقده علم و دانش مردم زیاد می‌شه که دیگه هیچ مومنی به علم برادر خودش نیاز نداره. امام‌مهدی به محض اینکه کارهای کوفه رو سر و سامان می‌ده اولین کارش، آموزش قرآن بر اساس نزول قرآنه. داخل مسجد كوفه خيمه‏‌هایی برپا می‌شه. افرادی قرآن رو مطابق‏ اونچه نازل شده، به مردم یاد می‌دن. چیزی که برام خیلی جالب بود اینکه بیشتر از همه به حافظان قرآن سخت می‌گذره؛ آخه ترتیب چینش آیات قرآن تغیر می‌کنه و با اون نظمی که حافظان قرآن، حفظ کردن فرق‌هایی داره و این، کار رو برای اون‌ها دشوار می‌کنه. در یکی از روزهای ابتدای حضور امام در کوفه که مصادف با جمعه‌س حضرت برای اقامهٔ نماز به مسجد کوفه تشریف میارن. شلوغی جمعیت به حدی زیاده که جای سوزن انداختن نیست. امام، خطبهٔ نمازجمعه رو شروع می‌کنه. من هرچی جستجو کردم متاسفانه پیدا نکردم که امام چی در خطبه می‌فرماین که مردم های‌های گریه می‌کنن. ضجّه و نالهٔ پامنبری‌ها انقده زیاده که صدای امام به گوش خیلی‌ها نمی‌رسه یا اگه می‌رسه، نمی‌فهمن چی داره می‌گه! جمعه بعدی جمعیت غُلغله می‌شه. جا برای نشستن نیست. عده‌ای که موفق نشدن به امام اقتدا کنن، خودشون رو به حضرت می‌رسونن و بعد از گفتن این جمله که نمازخوندن پشت سر شما مثل نمازخوندن پشت پیغمبره، از آقا می‌خوان تا برای تنگی جا، چاره‌ای کنه. امام‌مهدی بعد از این فرمایش که من جایی براتون پیدا می‌کنم بلافاصله راهی نجف می‌شن و مسجدى رو در نجف نقشه‏‌ريزى می‌كنن. در بزرگی این مسجد گفتن که هزار در داره و جمعیت فراوانی داخلش جا می‌شن. امام بلافاصله یه نفر رو روانهٔ کربلا می‌کنه تا از پشت قبر امام‌حسين جوى آبى حفر كنه و به این وسیله، آب رو به مسجدی که توی نجف در دست ساخته، برسونه. در مسیر این رودخونه پل‌ها و بناهایی ساخته می‌شه که من فعلا از پرداختن به اون‌ها صرف‌نظر می‌کنم. الغيبةللطوسى: ص ۴۶۸ ح ۴۸۵، الكافى: ج ۱ ص ۲۵ ح ۲۱، مختصر بصائر الدرجات: ص ۱۱۷ ص ۱۹۳- ۲۰۱، الغيبةللنعمانى: ص ۳۱۷ ح ۳، الإرشاد: ج ۲ ص ۳۸۶. ادامه دارد...