سلام علیکم.
برخی از رفقای عزیزم در رابطه با سند حدیثِ یاد شده در یادداشتِ "دروغش را راست پندارید" سوال کرده بودند.
در پاسخ به این بزرگواران باید عرض کنم که این روایت در علم حدیث از جمله روایات صحیح شیعه امامیه شمرده می شود.
این حدیث را شیخ و استادِ شیخ کلینی یعنی علی بن ابراهیم قمی در کتاب تفسیرش گزارش کرده است که به دو واسطه به معصوم می رسد. یکی ابن ابی عمیر و دیگری جمیل بن درّاج. برای شناخت این افراد به مطالب ذیل توجه بفرمائید:
۱. علی بن ابراهیم قمی: ایشان از فقیهان و مفسران بزرگ امامی و از اصحاب امام هادی علیه السلام می باشد که از او کتاب‌های بسیاری به جای مانده است. مهمترین اثر علی بن ابراهیم، تفسیر روایی قرآن کریم مشهور به تفسیر قمی می باشد. رجال‌شناسان، او را ثقه یعنی مورد اطمینان در نقل روایت دانسته‌اند. نجاشی، علی بن ابراهیم را شخصیتی مورد اطمینان در نقل روایات و دارای ایمانی ثابت و استوار معرفی کرده که مورد اعتماد و دارای عقیده و مذهبی صحیح است. کلینی بیش از هفت هزار حدیث از او نقل کرده است. طبرسی در إعلام الوری علی بن ابراهیم را از بزرگترین راویان شیعه می‌داند.
۲. مُحمد بن ابی‌عُمَیْر زیاد بن عیسی اَزْدی، معروف به ابن ابی‌عمیر محدث امامیه و از اصحاب اجماع در قرن سوم قمری است که محضر سه تن از امامان شیعه(ع) را درک کرده است. بیشتر رجالیان روایات مرسل او را نیز همانند روایات مسندش می‌پذیرند.
ابن ابی‌عمیر از اصحاب اجماع است که رجالیان امامیه در صحت روایات منقول از آنها اتفاق‌نظر دارند.
۳. جَمیل بن دَرّاج، راوی، محدّث و فقیه شیعه در قرن دوم و از اصحاب اجماع که حدود ۳۰۰ حدیث از امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) روایت کرده است. روایات جمیل بیشتر درباره عقاید، اخلاق، آداب و فقه است. رجالیان شیعه، جمیل‌بن درّاج را توثیق کرده اند و او را با عناوینی چون ثقه، شیخ و وجه‌الطائفه ستوده‌اند. کَشّی جمیل بن دراج را در زمره ۱۸ تن فقیهی ذکر کرده است که اصحاب امامیه بر صحت روایات آنها اجماع دارند. او را موثق‌ترین و فقیه‌ترین فرد از اصحاب اجماع در میان راویان مشترک از امام صادق و امام کاظم دانسته‌اند
به هر حال روایت جزو روایات صحیح شیعه السند، نزد امامیه شمرده می شود. الله عالم.
یاعلی.
۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۰/ شهر مقدس قم
علیرضا نظری خرّم