گویی به اشتباه افتاده اند!
رفقای عزیزم! خُدعه و نیرنگ دشمن را جدّی باید گرفت. شب گذشته در حال مطالعه بودم که نوشتۀ جالبی را در یکی از کتاب ها دیدم. صبوری بفرمایید تا برایتان بنویسم.
آنچه از ظاهر رفتار مأمون، خلیفۀ عباسی به دست می‌آید آن است که وی با ظرافت خاصی کوشید تا وانمود کند که علاقه بسیاری به امام رضا علیه السّلام دارد.
ظاهرسازی مأمون به اندازه‌ای با مهارت و رندانه بود که حتی بعدها، برخی از بزرگان شیعه را نیز به اشتباه انداخت.
شاید بفرمایید کدام بزرگ را به اشتباه انداخته؟ الان برایتان می گویم.
ببینید عزیزانم! در میان عالمان شیعه در قرن هفتم شخصیتی وجود دارد به نام اِرْبِلی. آری درست خواندی! جناب آقای اِرْبِلی که اتفاقاً خیلی هم بزرگوار و اهل بیتی می باشد. آیا می دانید اِرْبِلْ کجاست؟
اِرْبِلْ همان اَربیل، یکی از شهرهای شمالی عراق در نزدیکی موصل می باشد. این آقای اِرْبِلی کتابی دارد به نام "کَشْفُ الغُمَّة فی مَعْرِفَةِ الأئمّة" و اگر بخواهم این کتاب را در یک جمله معرفی کنم باید عرض کنم: کتابی در شرح حال، فضائل و معجزات چهارده معصوم.
شب گذشته در جلد دوم این کتاب عبارتی را دیدم که از آن متوجه شدم ای دل غافل! ظاهراً این آقای اِرْبِلی و حتی سیّد بن طاووس، بله سیّد بن طاووس جلیل القدر و بزرگوار نیز دربارۀ شخصیت مأمون عباسی، گویی به اشتباه افتاده اند!
شاید بفرمایی: حاج آقا حواست هست که چه می گویی؟! حالا آقای اِرْبِلی را می گویی که اشتباه کرده ما چیزی نمی گوییم چون او را خیلی نمی شناسیم، اما سیّد بن طاووس و اشتباه کردن در این مورد؟!!
قربانت گردم! آنگونه که اِرْبِلی در این کتاب به سید بن طاووس نسبت داده و البته خودش نیز تمایل آشکاری به آن نشان داده، اینکه در مسأله شهادت امام رضا علیه السلام، جناب مأمون عباسی از این جنایت مُبَرّی و بی گناه دانسته شده و حتی مأمون به عنوان یک فرد شیعه و یا متمایل به امام شناسانده شده است!!
ببینید رفقا! واگذاری خلافت به یک علوی، آن هم در شرایطی که خلفای عباسی علویان را به شدیدترین وجهی سرکوب می‌کردند، می‌تواند هر انسانی را درباره مأمون به اشتباه بیندازد.
اِرْبِلی در کتابش می‌نویسد: "از کسى که به سخن او اعتماد کامل دارم (مِمَّن أَثِقُ) سَندی به من رسیده که جناب سید بن طاووس نه موافق بود (لا یوافق) و نه اعتقاد داشت (ولا یعتقده) که مأمون به حضرت رضا علیه السلام زهر داده باشد!! سید بن طاووس در این زمینه مطالعه و تحقیق بسیار فرموده بود (کثیر المطالعة و التنقیب) و آنچه که از رفتار مهربانانه و علاقۀ صمیمانۀ مأمون نسبت به امام رضا علیه السلام دیده می شود (من حنوه علیه و میله إلیه) اتفاقاً تایید کنندۀ نظر سید بن طاووس است (یؤید ذلک و یقرره)!!"
واللهُ عالمٌ. ایام عزت دوستان مستدام باد.
علیرضا نظری خرّم/ شهر مقدس قم/ 6 شهریور 96