داستان فاطمه سلام الله علیها
قسمت صد و دهم
گزارش مرد ناشناس
با خلیفه‌شدن ابوبکر اوضاع مدینه متشنّج شده بود. خیلی‌ها ابوبكر رو تقبيح می‌كردند که: پیرمردِ ناحسابی! آخه روی چه حساب و کتابی تو باید جانشین پیغمبر بشی؟! سرکوفت‌ْزن‌ها آدم‌هایی مثلِ خالد‌بن‌سعيد‌بن‌عاص از طایفۀ بنى‌اميّه، سلمان‌فارسى، ابوذر‌غفارى، مِقداد‌بن‌اسود، عمّاربن‌ياسر و خیلی‌های دیگه بودند.
البته انگیزهٔ اعتراضی همۀ این آدم‌ها یکی نبود. مثلا سلمان، ابوذر، مِقداد، عمّار و حتی زُبیر و برخی از اهالیِ مدینه باور قلبی‌شون این بود که بعد از رحلت پيامبر فقط باید با على‌بن‌ابی‌طالب بيعت کرد.
سلمان اعتراض خودش رو با این جملۀ فارسیِ "كرديد و نكرديد" آشکارا به رُخ غاصبین خلافت کشید و در ادامه به هواخواهان ابوبکر گفت: با این انتخاب از سرچشمه دور شدید. اگه با علی بيعت می‌كردید، نعمت از زمين می‌جوشید و از آسمون می‌بارید. خاندان پيامبر رو كنار گذاشتید و به خیال خوشتون رفتید سالخوردهترين شخص رو انتخاب کردید و دلتون خوشه که کاربلده؟! اگه عقل می‌کردید و خلافت رو به خاندان پیامبر می‌سپردید حتی دو نفر هم پیدا نمی‌شد که با هم دست به یقه بشند و تا دنیا، دنیا بود روزىِ فراوان و گوارا می‌خورديد.
بعد از اینکه بيعتكنندهها با خلیفۀ خودخوانده بيعت كردند، مردى از اهالی مدینه به دیدار علی‌بن‌ابی‌طالب رفت. حضرت، خاک‌های قبر پيامبر خدا رو با بيل صاف می‌كرد، مرد گفت: مردم با ابوبكر بيعت كردند و انصار، به خاطر کشمکش‌های همیشگی بالادهی و پایین‌دهی، سرشون بی‌کلاه موند. اون دسته از قريشی‌ها هم كه توی ماجرای فتح مكّه هنوز مسلمان نشده بودند و پيامبر دستور داده بود كه كسى اون‌ها رو به اسارت نگيره تا بلكه مسلمان بشند، اون‌ها هم با ابوبكر بیعت کردند تا مبادا خلافت به شما برسه!
علی که نگاهش رو به قبر رسول‌الله دوخته بود و به حرف‌های مرد گوش می‌داد سرِ بيل رو با فشار پا توی خاک فرو بُرد و دستش رو به روی دستۀ چوبی بیل گذاشت و آیۀ یک تا چهار سورۀ عنکبوت رو قرائت کرد: آیا مردم خیال می‌کنند همین که به زبون گفتند ما ایمان اُوُردیم، کار تموم می‌شه و به حال خود رها می‌شند و دیگه آزمایشی در کار نیست؟! ما کسانی رو که پیش از اون‌ها بودند آزمودیم. این‌ها رو هم امتحان می‌کنیم تا خدا اون‌هایی رو كه راست می‌گن مشخص کنه و دروغگوها رو هم معلوم کنه. آیا اون‌هایی که مرتکب کارهای زشت می‌شند، خیال می‌کنند که می‌تونند از دست ما خلاص بشند و از مجازات کارهای زشتشون فرار کنند؟!
على بعد از تلاوت این آیات از مرد ناشناس سؤال کرد که استدلال مدعیان خلافت چی بود؟
مرد پاسخ داد: هنگامى كه انصار براى چنگ‌اندازی به خلافت، صحابى‌بودنِ خودشون رو چماق کرده بودند روی سرِ مهاجرین، اون‌ها هم به ویژه ابوبكر و عمر، بی‌کار ننشسته و علاوه بر صحابى‌بودن، قرابت با پيامبر رو پیش کشیدند و شرطِ خلیفه‌شدن رو خویشاوندی با پیامبر معرفی کردند. نهایتا مهاجرین که دستشون پُرتر بود و علاوه بر صحابه‌بودن امتیاز قرابت با رسول خدا رو داشتند دو به یک پیروز شدند و صندلیِ خلافت رو تصاحب کردند.
علی‌بن‌ابی‌طالب نگاهی به مرد انداخت و فرمود: عجب! آيا خلافت، مشروط به صحابی‌بودن و خويشاوندى با پيامبره و مشروط به تصريح پيامبر نيست؟! از این گذشته، اگه استدلال قریشی‌ها رو بپذیریم پس اون كسی كه به پیامبر از جهت نَسبی و سببی نزديكتره و قرابت بیشتری داره برای خلیفه‌شدن از همه سزاوارتره!
الإرشاد: ج ۱ ص ۱۸۹، أنساب الأشراف: ج ۲ ص ۲۷۴، الإيضاح: ص ۴۵۷، الاحتجاج: ج ۱ ص ۱۹۲ ح ۳۷ ص ۱۸۶ ح ۳۷، شرح نهج البلاغة: ج ۲ ص ۴۹ و ج ۶ ص ۴۳، الخصال: ص ۴۶۱ ح ۴، نهج البلاغة: الخطبة ۶۷، خصائص الأئمّة: ص ۸۶، نثر الدرّ: ج ۱ ص ۲۷۹.
ادامه دارد...