[2] ✔️هدف سیدالشهدا علیه السلام از چه بود؟؟ إنّی ما خَرَجتُ اَشِراً و لا بَطِراً و لا مُفسِداً و لا ظالِماً، اِنَّما خَرَجتُ لِطَلَبِ الاصلاحِ فی اُمَّهِ جَدّی، اُریدُ اَن آمُرَ بِالمَعرُوفِ و اَنهی عَنِ المنکَرِ وَ اَسیرَ بِسیرهِ جَدّی وَ اَبی عَلیَّ بن اَبی طالبٍ. 〰〰▪️〰〰〰〰 برای یافتن پاسخ به این سوال، بهترین و دقیق‌ترین جواب ، جستجو در منابع تاریخی و روایی و یافتن پاسخ از لسان مبارک خود آن حضرت است؛ 🔍 با پیگیری دقیق این مباحث درخواهید یافت، علت خروج آن حضرت با لعین تا سر حد شهادت بوده است؛ و به هیچ عنوان خروج حضرتش برخلاف برخی ادعاها ، مانند ادعای امثال آقای صالحی نجف آبادی در کتاب <شهید جاوید> ، به جهت تشکیل حکومت نبوده و بدین معنا قیام بالسیف نفرموده‌اند. 👈 ‌شأن امام هدایتگری است و حکومت و این مسائل اهمیتی در مقابل <<هدایت>> که هدف اولیاء الهی است، ندارد. ___ هنگامی که امام حسین علیه السلام از مدینه خارج شدند، راه اصلی را در پیش گرفتند. به ایشان گفتند: اگر از راه دیگری بروید بهتر است؛ همانطور که ابن زبیر رفت. حضرت فرمودند: ⬅️ نه به خدا سوگند، از آن دست نخواهم کشید مگر آنکه خداوند به اراده دیگری حکم کند. سپس این آیه را تلاوت فرمود: 📗(موسی) از آن(شهر) خارج شد در حالیکه و بود و گفت: خدایا مرا از قوم ستمگر نجات بخش. وقتی به مکه وارد شد، این آیه را خواند: 📗 و چون رو به جانب شهر مدین آورد، گفت: امید است که پروردگارم مرا به راه مستقیم هدایت فرماید‌. (تاریخ طبری ۲۳۳/۴) 〰〰〰〰〰〰 در مکه نیز امام خبردار شدند که ، عمرو بن عاص را با افرادی پیاده و سواره تجهیز نموده و به او فرمان دستگیری امام را داده است؛ 👈👈حتی اگر امام ابا کند، او از جنگ‌ با امام خودداری نخواهد کرد. و همچنین 30 مرد از اشرار بنی امیه را در میان حاجیان پنهان ساخت تا امام حسین علیه السلام را در هر حالی که هستند، بکشند، حتی اگر به پرده‌های کعبه دست آویخته باشند؛ لذا امام حسین علیه السلام چنین فرمودند: ⬅️ به خدا قسم اگر به فاصله یک وجب در خارج کعبه کشته شوم، بهتر است از آنکه در داخل مسجد به قتل برسم‌. 👈👈 به خدا سوگند اگر در لانه جنبنده‌ای از این جنبدگان باشم، مرا بیرون می‌کشند تا خواسته‌شان را عملی سازند. به خدا، آنچنان بر من تعدی کنند که یهودیان در روز شنبه تعدی کردند. (تاریخ طبری ۲۷۶/۴-بحارالانوار ۹۹/۴۵- منتخب طریحی۱۲۴/۲ - مقتل خوارزمی ۲۱۸/۱ و...) 👈👈پس امام به این علت از مکه به قصد عراق خارج شدند ؛ به ویژه که نامه‌های اهل کوفه به ایشان رسید؛ چون ایشان عازم رفتن گردیدند، ایستادند و خطبه‌ای با این مضمون ایراد فرمودند: ⬅️حمد از آن خداست و آنچه خدا بخواهد بشود، و قوتی نیست مگر بوسیله خداوند، و درود خدا بر رسولش باد. مرگ برای فرزند آدم مانند گردنبندی است چون گردنبند زینتی دختران جوان؛ مرا شوقی است به اسلاف و نیاکانم چون اشتیاق یعقوب بر یوسف، برای من قتلگاهی اختیار شده است که آن را ملاقات خواهم کرد. پاره‌های تنم را می‌بینم که گرگان بیابانهای کربلا و نوامیس پاره پاره‌اش می‌کنند و شکمهای گرسنه و انبانهای خشکیده خود را از من سیر می‌کنند. از آنچه قلم تقدیر برای آن روز نوشته ، چاره‌ای نیست. خداوند از رضایت ما اهل بیت خشنود است. بر بلای او صابریم و به ما پاداش صابران را عطا می‌کند. پارهء تن رسول الله از او دور نخواهد شد، بلکه همگی در بهشت اعلی نزد دادگر خواهند آمد. به آنها چشمانش شاد و وعده‌اش تحقق می‌پذیرد‌. پس هر که در راه ما خون خود را ایثار نماید و خود را آماده کرده تا به لقای خدا برسد، رخت سفر با ما بربندد که من فردا صبح رهسپار خواهم شد. ان‌شاء‌الله‌تعالی. (مقتل الحسین/امین/۶۳) 〰〰〰〰〰〰 نتیجه : 👈 باید به این نکتۀ بسیار مهم توجه داشت که پس از خروج آن حضرت از مدینه به جهت ترک بیعت با یزید و حفظ جان خویش ، چند ماه از اقامت حضرت در مکه گذشته بود؛ حضرت در مکه نیز در خوف و نگرانی و بی یاوری بودند. در مکه هم به جان ایشان سوء قصد شد. در این شرایط بود که از کوفه نامه های پی در پی آمد؛ وقتی نامه های مردم عراق رسید، امام علیه السلام نمی‌توانستند نسبت به درخواست مردم بی اعتنائی بفرمایند؛ چون باید حجت بر مردم تمام شود. و ایشان به وظیفۀ امامت عمل فرمودند. ⬅️ لذا حرکت امام علیه ‌السلام به سمت کوفه، با علم آن حضرت به شهادت، به هیچ عنوان به معنای قصد امام علیه‌السلام برای تشکیل حکومت و قیام بالسیف بدین معنا نبوده، بلکه ایشان به وظیفه امامتی خویش نسبت به درخواست مردم و اتمام حجت با آنان، عمل فرموده‌اند. 〰〰〰〰〰〰 ↶【به ما بپیوندید 】↷ 🌐 ... 🌤الّلهُـــمَّ عَجِّــــــلْ لِوَلِیِّکَــــــ الْفَــــــــرَج الساعة🌤 📝🔍 https://t.me/joinchat/AAAAAD0VAZd23pFbq5w3KA