بیت آخر: در قلم آورد حافظ، قصه لعل لبش آب حیوان می رود هر دم ز اقلامم هنوز آیت‌الله : 🌱علت آنکه گفتارم در نزد اهل کمال دلنشین و روح بخش افتاده، همانا سخن گفتن و یاد نمودن از جمال و کمال معشوق حقیقی می باشد، نه شیوایی بیان. به گفته خواجه در جایی: آن که در طرز غزل، نکته به حافظ آموخت یار شیرین سخنِ نادره گفتارِ من است و در جایی دیگر: شعر حافظ را که یکسر مدحِ احسان شماست هر کجا بشنیده اند، از لطف تحسین کرده اند. .