امید بسته بود، پسر بچه شش ماهه‌اش هنوز جان در بدن داشت. امید بسته بود، به همان لبان بی‌جانی که هنوز تکان میخورند. امید بسته بود، به انگشتانی که زخم شده اما هنوز تکان می‌خورند. امید بسته بود... در دل شب، امیدش، نا امید شد😭😭💔 ✍ف.پورعباس