✳ همواره به توکل و توسل محتاجیم 🔻 برخی می‌پندارند که مرز از مرز تسبّب (استفاده از اسباب) جداست؛ بدین معنا که هرگاه ابزارها و اسباب و عوامل کار فراهم است، نیازی به توکل نیست و تنها در جایی که اسباب و عوامل کار فراهم نیست، انسان باید بر خدا اعتماد و توکل کند! 🔸 درباره‌ی و نیز چنین پنداری مطرح است که مرز دعا و توسل، از آن‌جا آغاز می‌شود که از اسباب و عوامل عادی و مادی کاری برنیاید؛ در حالی که هر دو پندار، باطل و و این مرزبندی‌ها نارواست. 🔹 چنین نیست که انسان، بخشی از کار را با اسباب عادی و بدون توکل انجام دهد و بخش دیگر را با توکل، توسل و دعا، بلکه این‌ها در همه‌ی بخش‌های فعل آدمی حضور و ظهور دارد و حتی در جایی که انسان با وسایل و اسباب کار می‌کند، باید بر خدا توکل کند و همان‌گونه که گلاب در برگ گل مفروش است، توکل، توسل و دعا در همه جای فعل و همه‌ی کارهای ما باید جریان داشته باشد. 👤 📚 برگرفته از کتاب «عمل عرفانی در پرتو علم وحیانی» 📖 صفحات ۱۵۷ و ۱۵۸