🔘 زیارت اربعین 1️⃣ 🔹 از میان سنن حسنه مانده از حضرات معصومان(ع)، سنت زیارت از جایگاه بلندی برخوردار است. زیارت، ملاقات مزور (زیارت شونده) است. مجالی برای نسبت یافتن و پیوند با آنکه زیارتش می کنیم، به خدمت در آمدن، یاد کردن و اعلام هم افقی با حجج الهی است، ذکر عظیمی که پرده های غفلت را از جلوی دیدگان سر و دل آدمی می درد. در میان 🔹 همه زیارات رسیده، «زیارت اربعین امام حسین(ع)» جایگاهی رفیع و ویژه دارد. اربعین، نقطه عطف مهم و اولین نقطه عطف پس از واقعه جانسوز «کربلا» در روز عاشوراست. اولین جوانه قیام اباعبدالله(ع) در اربعین بر شاخه نهال قیام عاشورا ظاهر شد. دانه قیام، احیاگری و پاسداشت عهد الله در روز عاشورا در زمین قتلگاه قرار گرفت. 🔹 عهدی که به واسطه غلبه اولیای کفر به فراموشی سپرده شده بود، عهد خدا و ولی خدا که بدل به عهد با طاغوت شده بود و امام حسین(ع) برای تجدید و تبدیل آن، در میدان کربلا ایستاد؛ چنان که، در این ماجرا، دین فسرده شده و سنت فراموش شده، احیا گردید تا واسپس رسوایی فرزندخواندگان ابلیس، مجال ظهور و بروز دوباره پیدا کند. 🔹 این همه و از جمله جریان ولایت‌مداری معصوم(ع) به برکت و در اثر خون حسین(ع) و شهیدان کربلا، به ثمر نشست و در اربعین، اولین جوانه خود را آشکار ساخت. زیارت اربعین، مسیری فراروی دیگران قرار داد تا امکان تداوم سنت احیاگری و حفاظت از عهد فراهم آید و مانعی در برابر تحریف کنندگان دروغزن باشد. از همین مجرا بود که امکان تفسیر و تبیین قیام نیز فراهم می آمد. 🔹 شاید به واسطه این مهم است که امام حسن عسکری(ع) «زیارت اربعین» را در کنار چهار عمل دیگر به عنوان نشانه شیعه بودن ذکر می‌کنند. زیارت، مجال پیوند قیام و زیارت شونده را با آینده ممکن می سازد. امر مهمی که مانع از رسیدن قیام به بن بست و فرسوده شدن آن می شود. 📚 #از_اینحا_تا_دولت_کریمه @tarikh_farda