✅یکی دیگر از تحولات، تحولات فرهنگی بود. این تحولات فرهنگی تحت تاثیر فرهنگ های حاکم بر محل عزاداری در بغداد بود که آن چیزی که مطالعه می کنیم از نحوه عزاداری در سال های بعد، مثل پاشیدن کاه یا ریختن خاک بر سر و این جور چیز ها، که نشان از بد بختی وعمق بی چارگی و این معانی بود، این ها مراسم ها و آدابی بود که متاثر از فرهنگ ایرانی وارد فضای بغداد شده بود، نشان می دهد که این کسانی که این کار ها را انجام می دهند عرب نیستند و ایرانیان ساکن بغداد هستند. این کار هم در منطقه غرب ایران رسم بود و هم در منطقه دیلم این آداب رسم بود. پلاس آویزی به نشانه عزا ، این از چیز هایی بود که در منطقه دیلم به عنوان زادگاه آل بویه رسم بود و این رسم وارد بغداد شده بود. ✅تحول بعدی تحت تاثیر یک سری متون شیعی بود. برخی از متون شیعی که مشخص نیست این روایت ها قبلا بوده یا آن دوره نوشته می شود، به هر تقدیر این متون شیعی از یک سری آیین هایی یاد می کنند. مثلا در روز عاشورا سر کار نمی رفتند و کار را تعطیل می کردند. این از روایتی از امام رضا علیه السلام بر می آید که می فرمود: در روز عاشورا اگر کار بکنید کار خیر و برکت ندارد و ضرر هم دارد. الان در دوره ما هم این رسم هست. #عزاداری_عاشورا_ال_بویه #دکتر_احمد_فلاح_زاده @tarikh_j