باسلام
پیامبر بعدی که تاریخ زندگی ایشون را بررسی می‌کنیم حضرت ابراهیم ع است.
ایشون به ابوالانبیا معروفه. چرا که تمام پیامبران بعدی که معرفی خواهم کرد از نسل حضرت ابراهیم ع بوده‌اند.
تاریخ تولد حضرت ابراهیم ع حدود ۴۰۰۰ سال پیش بوده و لذا میشه گفت ایشون در زمانی اومد که علم و دانش و کتابت به مراحل تکامل خودش نزدیک شده بود و شهرهای بزرگ و ساختمان‌های سربه فلک کشیده ساخته می‌شد. سیستم‌های حکومتی ، پیشرفته و راههای ارتباطی ، وسیع و هموار و سلاحهای جنگی ، جدید و پیشرفته بودند.
یکی از این تمدن‌های پیشرفته که اون هم باز در عراق امروزی و به اصطلاح در بین‌النهرین بوجود اومده بود ، تمدن بابِل بود که فرمانروایان اونها را نَمرود می‌نامیدند و حضرت ابراهیم ع در همین منطقه به دنیا اومد.
حضرت ابراهیم ، مشهور به خلیل‌الله است و دومین پیامبر اولوالعزم میباشد یعنی دارای شریعت مستقل بوده است. ادیان یهودیت و مسیحیت و اسلام همه از نسل ابراهیم مشتق شده‌اند.
محل دفن ایشون شهری در فلسطین است که به همین مناسبت شهر 《 الخلیل 》نامیده شده.
اسم پدر ایشون بنابر روایات تارُخ بوده و آزر ، که ایشون را بزرگ کرده ، عموی اون بوده است و چون کفالت ابراهیم را به عهده داشته ، حضرت ابراهیم ، آزر را پدر صدا میزده.
بنابر روایات تورات ، حضرت ابراهیم ، دو برادر و یک خواهر هم داشته.
بر اساس گزارش منابع تاریخی، در سالی که ابراهیم(ع) به دنیا اومد، به دستور نمرود هر نوزادی را که به دنیا می‌آمد، به قتل می‌رسوندند. چرا که منجمان پیش‌بینی کرده بودند در این سال کودکی به دنیا خواهد آمد که بنای مخالفت با دین نمرود و پیروانش را میذاره و بت‌ها را می‌شکنه. برای همین مادر حضرت ابراهیم، از ترس نمرودیان اون را داخل غاری در نزدیکی خانه‌اش گذاشت و بعد از پانزده ماه شبانه از غار بیرون آورد.
همسر اول حضرت ابراهیم ع ، ساره است و ابراهیم(ع) بنا به نقل تورات در اور کلدانیان با اون ازدواج کرد.براساس گزارش دهخدا در لغتنامه ، اور یا عور یا در تورات اورِکلدانیان ، شهر و ناحیه ٔ قدیم سومِر در جنوب بابل بوده است. این شهر در جنوب عراق نزدیک راه آهن فعلی بین بصره و بغداد واز مراکز مهم فرهنگ سومری و به گفته ٔ تورات محل تولد ابراهیم پیغمبر بوده . اسم این شهر بزرگ که تأسیسش از زمان‌های بسیار قدیم است در قرن ۴ پیش از میلاد از تاریخ برافتاد یعنی دیگه خالی از سکنه شد و بعد از اون کم کم در زیر خاک و شن مدفون شد و فراموش گردید و محلش در قرن ۱۹م. کشف شد.
من خیلی اصرار دارم که راجع به کشف آثار انبیاء ، صحبت کنم. چونکه خیلی‌ها وقتی به تاریخ انبیاء می‌رسند از پذیرش روایات تاریخی و مخصوصا تفسیری خودداری می‌کنند و فقط آثار عینی و باستانی را قبول دارند. این مسئله را انشالله در بحث فلسفه تاریخ به خوبی توضیح میدم.
القصه ،ابراهیم ع از ساره فرزنددار نمی‌شد، از این رو ساره، کنیز خودش یعنی هاجر را به اون بخشید و ابراهیم ع از اون صاحب فرزندی به نام اسماعیل ع شد. ابراهیم پس از چند سال از ساره هم صاحب فرزند شد که نام او را اسحاق گذاشتند. تولد اسحاق ۵ یا ۱۳ سال بعد از اسماعیل دانسته شده است. بنا به برخی نقل‌ها، هنگام تولد اسحاق، ابراهیم(ع) بیش از ۱۰۰ سال داشته و ساره ۹۰ ساله بوده است که توی قرآن هم به مسن بودن اونها اشاره شده و طبق نقلی دیگر اسحاق سی سال بعد از اسماعیل متولد شد و ابراهیم(ع) در آن زمان ۱۲۰ سال داشت.
در قرآن ۶۹ مرتبه از ابراهیم ع یاد شده . سوره‌ای هم به‌جهت پرداختن به داستان زندگی ابراهیم ع ، به نام او نام‌گذاری شده است. قرآن درخصوص ابراهیم ازجمله به نبوت و دعوت او به توحید، امامت او، ذبح فرزند، معجزهٔ زنده‌شدن چهار پرنده پس از مردن و سردشدن آتش پرداخته است که انشالله اینها را در قسمت بعدی ، یکی یکی توضیح میدم.
@tarikhbekhanim