باسلام
برای توضیح آیات برائت ، ابتدا متن آیه را میآورم و بعد در مورد اون توضیح میدم.
این آیات ، آیات اول سوره توبه هستند که بدون بسمالله آغاز میشود و میفرماید
بَرَآءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِٓ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ
این [اعلامِ] بیزاری و لغو پیمان از سوی خدا و پیامبرش به كسانی از مشركان است كه با آنان پیمان بستهاید.
توبه - 1
فَسِيحُوا فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُوٓا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهِ ۙ وَأَنَّ اللَّهَ مُخْزِي الْكَافِرِينَ
بنابراین، چهار ماه حرام را [در كمال آزادی و امنیت] در زمین گردش كنید و بدانید كه شما عاجز كننده خدا نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرت او بیرون روید] و خدا خوار كننده كافران است.
توبه - ۲
وَأَذَانٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِٓ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ أَنَّ اللَّهَ بَرِيٓءٌ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ۙ وَرَسُولُهُ ۚ فَإِنْ تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۖ وَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوٓا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّهِ ۗ وَبَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُوا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
و این اعلامی است از سوی خدا و پیامبرش به همه مردم در روز حج اكبر كه: یقیناً خدا و پیامبرش از مشركان بیزارند [و هیچ تعهدی نسبت به آنان ندارند]؛ پس [ای مشركان!] اگر [از پیمان شكنی و خیانت] توبه كنید [و مسلمان شوید] برای شما بهتر است و اگر روی [از وفای به پیمان و اسلام] بگردانید، بدانید كه شما عاجز كننده خدا نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرت او بیرون روید]؛ و كافران را به عذابی دردناك خبر ده.
توبه - 3
إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنْقُصُوكُمْ شَيْئًا وَلَمْ يُظَاهِرُوا عَلَيْكُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّوٓا إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَىٰ مُدَّتِهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ
مگر كسانی از مشركان كه با آنان پیمان بستید، سپس چیزی [از شرایط پیمان را] نسبت به شما نكاستند و احدی [از دشمنان را] بر ضد شما یاری نكردند، پس به پیمانشان تا پایان مدتشان وفادار باشید؛ زیرا خدا پرهیزكاران را دوست دارد.
توبه - ۴
مسئله اصلی در نزول این آیات ، این بود که اسلام تقریبا در همه جای عربستان ، فراگیر شده بود ولی هنوز مشرکینی بودند که فتنهانگیزی میکردند و بااینکه پیمانهایی با پیامبر بسته بودند که مزاحم مسلمانان و کاروانهای تجاری اونها نشوند ولی بعضاپیمانشکنی میکردند. مضافا براینکه در جامعهای که اکثریت مسلمان بودند ، مناسک جاهلی به جا میآوردند. یکی از اینها طواف با بدن برهنه و لخت مادرزاد در مسجدالحرام بود که بشدت مورد انزجار مسلمین بود.
القصه ، پیامبر بخاطر این نوع پیمانشکنیها بر طبق دستور خداوند به مشرکین ۴ ماه فرصت داد که یا مسلمان بشوند و یااینکه کشته خواهند شد. البته در ادامه آیه میفرماید که اون دسته از مشرکین که با مسلمانان عهد و پیمان دارند و به عهد خودشون وفادار موندهاند و پیمانشکنی نکردهاند ، تا پایان مدت عهد و پیمان ، محترم هستند و کسی کاری با اونها ندارد. ولی بعد از پایان مدت ، اونها هم باید مسلمان بشوند.
این دستور الهی بود و ربطی به پیامبر نداشت و نیاز بود که این دستورات در اجتماع حجاج خوانده شود.
پیامبر، ابوبکر را برای ابلاغ این آیات در مراسم حج سال ۹ در ماه ذیالحجه به مکه فرستاد اما از سوی خداوند ، به پیامبر دستور داده شد که این پیغام را یا خودش و یا مردی از خاندانش باید ابلاغ کند و لذا پیامبر ، علی ع را به دنبال ابوبکر فرستاد و علی ع در جُحفه به ابوبکر رسید و نامه را از او گرفت و در روز عید قربان در جمع همه حجاج خواند و حجت برهمه تمام شد.
این مسئله یک فضیلت خیلی مهم برای امام علی ع است و خود اهل سنت در منابع معتبرشون این واقعه را یک فضیلت مهم برای علی ع میدونند.
القصه با اینکار دیگه عربستان به شکل یکنواخت ، مسلمان شدند.
اما آیا همه اونها علی ع و عمار و سلمان و مقداد و ابوذر بودند؟
خیر و حتی خیلی از اونها منتظر فرصت بودند تا انتقام خودشون را از اسلام بگیرند و صدالبته بعدها این کار را کردند و انتقام گرفتند که انشاالله در قسمت بعدی توضیح میدهم.
@tarikhbekhanim