اما وقتی جنگ با سرعت زیادی تمام شد و جمعیت خوارج مثل برگ پاییزی به زمین ریختند و تا قبل از ظهر تکلیف جنگ مشخص شد ، فهمیدند که پیش‌بینی علی ع درست بوده. آن ۱۰ نفر فرار کردند و می‌گویند که یکی از آنها عبدالرحمن بن ملجم مرادی بود. زخمی‌ها را به کوفه بردند و تحویل خانواده دادند و کشته‌ها را در میدان نهروان جمع کردند امام (عليه السلام) در پايان نبرد در برابر اجساد بى روح آنان ايستاد وبا حالتى پر از تأثّر فرمود: بدبختى بر شما باد. آن كس كه شما را فريب داد زيان بزرگى بر شما وارد ساخت. از امام پرسيدند: چه كسى آنان را فريب داد؟ فرمود: شيطان گمراه كننده ونفس‌هاى سركش، آنان را با آرزوهايى فريب دادند و راه‌هاى طغيان را بر آنان گشودند و وعده پيروزى به آنان دادند و سرانجام آنان را به آتش سوزان در افكندند. جنگ نهروان تمام شد اما اندیشه خارجی‌گری تمام نشد . برخی از کسانی که توبه کرده بودند این اندیشه را داشتند و بعدها دوباره در پی ضربه زدن به اهل‌بیت بودند. یکی از این ها شمربن ذی‌الجوشن و یکی هم شبث‌بن ربعی بود که هردو شدند از قاتلین امام حسین ع. خوارج بعدها زیاد شدند و دچار تفرقه در افکار گردیدند و از آنها چند فرقه دیگر هم بوجود آمد. اینها همیشه موی دماغ حکومت‌ها بودند و حتی در دوره عباسیان ، هارون‌الرشید ، در جریان سفر برای جنگ با خوارج مرو ، فوت کرد. تعدادی از خوارج و اندیشه‌های آنها هنوز در کشور عمان و بحرین هستند. @tarikhbekhanim