یک نکته که اینجا باید عرض کنم این استکه به قول یکی از اساتیدمان ، هیچ شیعهای مثل شیعه ایرانی نمیشود. حتی هیچ سنی هم مثل سنیهای ایران نمیشود. در ایران ، شیعه و سنی کنار سفره امام زمان عج ، پرورش میابند و مخصوصا ، مسئله شهادتطلبی در آنها شدید است و لذا نباید از شیعیان یا اهل سنت کشورهای دیگر مثلا سوریه ، انتظار داشته باشیم که مثل ما رفتار کنند و درجه ولایی بودنشان با ولایتمداران ایرانی یکی باشد. مسلّم است که اینها تحت نفوذ افکار مختلف و بمباران فرهنگی هستند و گاهی مواضع ضدایرانی و ضدولایی میگیرند که ممکن است مورد سوءاستفاده دشمن قرار گیرد. آنکه باید عاقل باشد ما هستیم که باید مواظب باشیم با یک نخود سردیمان نشود و با یک مویز هم گرمی نشویم.
روزانه چندین کلیپ برای برهم زدن این اتحاد ساخته میشود که نباید آنها را باور کرد.
و اما علویان ترکیه ، اینها شیعیانی بودند که بعلت سقوط دولت ال بویهء شیعه مذهب و روی کار آمدن دولت سلاجقه سنی مذهب به دولت روم پناه آوردند و به آناتولی رفتند که الان میگوییم ترکیه.
بعد که دولت سلاجقه روم تشکیل شد اینها دوباره تحت ظلم قرار گرفتند و برای حفاظت از خودشان جذب جریانهای صوفی اهل تسنن شدند . صوفیها در همهجا چه در بین شیعیان و چه در بین اهل سنت ، مقام ویژهای برای حضرت علی ع قائلند و میگویند که روی همین اصل ، اسم این صوفیهای شیعهمذهب جذب در اهل تسنن ، شد علوی.
یک تعدادی از شیعیان هم در حمله مغول از ایران به دولت عثمانی که تازه در آناتولی تشکیل شده بود پناه آوردند و اینها هم جذب جریانات صوفی شدند و علوی نام گرفتند. فقه اینها هم اغلب شافعی است. چرا که اغلب از مردم بیسواد بودند و طوری نبود که بتوانند از فقه خودشان که جعفری بود محافظت کنند.
پس میبینیم که علویان سوریه پیرو یک شخص بودند ولی علویان ترکیه پیرو یک جریان که از قبل وجود داشت.
انشالله بقیه بماند برای فرداشب.
@tarikhbekhanim