♦️ای اباالحسن(ع)! بدان که خداوند تعالی خلق کرد نور مرا و آن نور، تسبیح خداوند را می گفت، پس خداوند آن نور را در یکی از درختان بهشت به ودیعه گذاشت و آن درخت برای اهل بهشت نورافشانی نمود و چون پدرم داخل بهشت شد خداوند تعالی به او وحی فرمود : جدا کن میوه ی این درخت را و آن را در دهان خود بگذار! پس پدرم چنین نمود. آنگاه خداوند سبحان مرا در صلب پدرم به ودیعه گذاشت، سپس مرا به خدیجه(س) دختر خویلد منتقل نمود و او مرا وضع حمل کرد و من از چنین نوری می باشم و به همین علّت است که عالِم هستم به گذشته و آینده و آنچه نیامده است. سپس فرمود : ای اباالحسن(ع)! مومن به واسطه ی نور خداوند تعالی می نگرد.(۲) در روایتی دیگر جابر بن عبدالله می گوید : به رسول خدا(ص) گفته شد : 📋《یَا رَسُولَ اللَّهِ(ص)! إِنَّکَ تَلَثَّمُ فَاطِمَةَ(س) وَ تَلْزَمُهَا وَ تُدْنِیهَا مِنْکَ وَ تَفْعَلُ بِهَا مَا لا تَفْعَلُهُ بِأَحَدٍ مِنْ بَنَاتِکَ؟》 ♦️یا رسول الله(ص)! برای چیست که این قدر فاطمه‌ی زهراء(س) را می‌بوسی و او را در بر می‌گیری و نزدیک خویش جای می‌دهی، با او یک لطف و مرحمتی داری که با دختران دیگر خود نداری؟! حضرت(س) فرمود : 📋《إِنَّ جَبْرَئِیلَ أَتَانِی بِتُفَّاحَةٍ مِنْ تُفَّاحِ الْجَنَّةِ فَأَکَلْتُهَا فَتَحَوَّلَتْ مَاءً فِی صُلْبِی ثُمَّ وَاقَعْتُ خَدِیجَةَ فَحَمَلَتْ بِفَاطِمَةَ فَأَنَا أَشَمُّ مِنْهَا رَائِحَةَ الْجَنَّةِ》 ♦️جبرائیل سیبی از سیب‌های بهشتی برای من آورد و من آن را خوردم، آن سیب در پشت من مبدل به نطفه شد، وقتی با خدیجه(س) همبستر شدم وی به فاطمه حامله گردید، لذا من از فاطمه بوی بهشت می‌بویم.(۳) حضرت رسول اکرم(ص) در حدیثی طولانی می فرماید : قبل از ولادت حضرت فاطمه(س) جبرائیل ولادت او را به من بشارت داد و گفت : نام او در آسمانها《منصوره》و در نزد زمینیان《فاطمه》است. پرسیدم : 📋《لِمَ سُمِّیَتْ فِی السَّمَاءِ الْمَنْصُورَةَ وَ فِی الْأَرْضِ فَاطِمَةَ(س)؟》 ♦️ای حبیبم جبرئیل! چرا در آسمان منصوره و در زمین فاطمه‌(س) است؟ جبرائیل پاسخ داد : 📋《سُمِّیَتْ فِی الأَرْضِ فَاطِمَةَ(س) لِأَنَّهَا فُطِمَتْ شِیعَتُهَا مِنَ النَّارِ وَ فُطِمَ أَعْدَاؤُهَا عَنْ حُبِّهَا》 ♦️بدین جهت در زمین فاطمه(س) نامیده شده که شیعیانش از آتش بریده شده‌اند و دشمنان وی از محبّتش محروم خواهند بود. 📋《وَ هِیَ فِی السَّمَاءِ الْمَنْصُورَةُ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ(وَ یَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللَّهِ یَنْصُرُ مَنْ یَشاءُ)》 ♦️و در آسمان بدین لحاظ منصوره است که خداوند متعال فرموده است : در آن روز مؤمنین برای نصرت خدا که هر کس را بخواهد یاری می‌کند، خوشحال می‌شوند، منظور از این نصرت، همان نصرتی است که حضرت فاطمه‌(س) برای دوستان خود خواهد داشت.(۴) 📚منابع : ۱)امالی شیخ صدوق، ص۵۹۳ ۲)بحارالانوار مجلسی، ج۴۳، ص۸ ۳)علل الشرائع شیخ صدوق، ص۱۸۳ ۴)معانی الأخبار شیخ صدوق، ص۳۹۶ @TarikhEslam