به نام خداوند گسترده‏‌مهر مهربان‏ طا. سين. اين‌ها كه بر تو نازل مى‌‏شود، آيات قرآن و آيات كتابى بلندمرتبه است كه مقصود خود را به روشنى بيان مى‌‏كند. (1) كتابى كه هدايت‌‏كننده مؤمنان است و آنان را به رستگارى و ورود به بهشت نويد مى‏‌دهد. (2) همانان كه همواره نماز را بر پا مى‏‌دارند و زكات اموالشان را مى‌‏پردازند و آنان به آخرت يقين دارند. (3) كسانى كه سراى آخرت را باور ندارند، ما كارهايشان را براى آنان زيبا جلوه داده‌‏ايم، و چون منكر آخرتند، زندگى دنيا را بى‏‌هدف مى‌‏دانند، از اين‏‌رو هميشه سرگردانند. (4) آنان كسانى‌‏اند كه در دنيا و آخرت بد عذابى خواهند داشت و در آخرت از همه زيان‌كارترند، زيرا كارهاى پسنديده‌‏شان تباه شده‌است. (5) و حقّا- اى پيامبر- قرآن از سوى حكيم و داناى بلندمرتبه بر تو تلقين مى‏‌شود؛ از اين‏‌رو هيچ‌‏كس نمى‌‏تواند آن را سست كند و در گزارش‌‏هايش ناراستى و در حكمش خطايى بيابد. (6) ياد كن زمانى را كه موسى در شبى سرد، راه را گم كرد، به خانواده‌‏اش گفت: من آتشى ديدم به سراغ آن مى‌‏روم و به زودى با يافتن راهنمايى از پيرامون آن، خبرى از راه براى شما مى‌‏آورم وگرنه شعله‌‏اى از آتش بر خواهم گرفت و نزد شما خواهم آورد، باشد كه آتشى برافروزيد و گرم شويد. (7) پس هنگامى كه نزد آتش آمد، آوايى به او رسيد كه: مبارك است آن ‏كسى كه با كلام خود، در اين آتش بر تو تجلّى كرده و آن‌‏كسى كه پيرامون اين آتش است، و منزّه است خدا، پروردگار جهانيان، از اين‏‌كه مكانى او را احاطه كند. (8) اى موسى، حقيقت اين است كه منم خداى مقتدر شكست‌‏ناپذير و حكيم كه با تو سخن مى‏‌گويم. (9) [و سپس اين صدا را شنيد كه:] عصايت را بيفكن. موسى عصايش را انداخت. عصا اژدهايى شد كه هم‌چون مارى كوچك به سرعت حركت مى‌‏كرد و در جنب ‏و جوش بود. موسى كه عصايش را اين‏‌گونه ديد، هراسان روى گرداند و فرار كرد و باز نيامد. خدا به او گفت: اى موسى، نترس كه تو رسول منى، و رسولان هنگامى كه در پيشگاه من حضور دارند در امن و امانند و از هيچ چيز نمى‌‏ترسند. (10) ولى كسى كه با ارتكاب گناه بر خود ستم كرده‌است ايمن نخواهد بود؛ مگر كسى كه پس از گناه با توبه به درگاه خدا، نيكى را جايگزين بدى كرده باشد او نيز [تا وقتى كه در پيشگاه من است‏] در امن و امان است و نبايد از چيزى بهراسد. چرا كه من آمرزنده و مهربانم. (11) و دستت را از گريبان زير بغل خود كن آن‌گاه كه برآيد بى‌‏هيچ عيبى سپيد و درخشان بيرون آيد. اين دو معجزه از جمله معجزات نه‌‏گانه‌‏اى است كه به سوى فرعون و قوم او مى‌‏برى و به آنان ارائه مى‌‏كنى؛ بى‌‏ترديد آنان مردمى هستند كه از مرز فطرت خارج شده‌‏اند. (12) پس هنگامى كه معجزات ما كه همه به روشنى حكايت از حقّانيت رسالت موسى داشت، به آنان رسيد گفتند: اين جادويى آشكار است. (13) 🕊👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛