#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_نمل
و قطعا اين قرآن مؤمنان را به حق رهنمون مىشود و براى آنان مايه رحمت است. (77)
به يقين، پروردگار تو با حكم خود ميان بنى‌اسرائيل داورى خواهد كرد، و اوست آن مقتدر دانا كه در اراده خود مغلوب نمىشود و در حكمش خطا نمىكند. (78)
پس بر خدا توكّل كن و كار مشركان و كافران بنى‌اسرائيل را به او واگذار و بدان كه تو قطعا بر حقّى آشكار قرار دارى. (79)
آرى، كارشان را به خدا واگذار، زيرا آنان مردگانند و تو نمىتوانى سخن خود را به مردگان بشنوانى و آنان را هدايت كنى. آنان كرانى هستند كه تو از شنواندن و رساندن دعوتت به آنان ناتوانى، به ويژه آنگاه كه از تو روى برمىتابند و پشت مىكنند و گر نه امكان داشت كه با اشاره سخن خود را به آنان بفهمانى و هدايتشان كنى. (80)
اى پيامبر، اينان كورند و به بيراهه مىروند، و تو نمىتوانى كوران را راه بنمايى و آنان را از گمراهى بازدارى؛ تو فقط مىتوانى سخنت را به كسانى بشنوانى و آنان را هدايت كنى كه در آيات ما- كه همه بيانگر توحيد است- بينديشند و تصديق كنند. اينانند كه در برابر ما تسليم مىشوند و ايمان مىآورند. (81)
و هنگامى كه بر كافران زمان آن فرا رسد كه آيتى خارق العاده به آنان ارائه شود تا آنان را به اعتراف به حق وادار كند، جنبندهاى را كه با آنان سخن خواهد گفت، از زمين براى آنان پديد مىآوريم؛ زيرا در آن هنگام مردم بر اثر از كف نهادن استعداد ايمان به نشانههاى روشن ما يقين نمىكنند. (82)
و ياد كن روزى را كه از هر امّتى، گروهى از كسانى را كه آيات ما را دروغ انگاشتند برمىانگيزيم و برانگيختهشدگان از اينكه پراكنده شوند بازداشته مىشوند تا همه آنان يك‌جا گردآورى شوند. (83)
تا چون در جايگاهى كه با آنان سخن گفته مىشود حاضر شوند، خدا به آنان مىگويد: آيا نشانهها و آيات مرا دروغ انگاشتيد و در آنها انديشه نكرديد و آنها را ندانستيد؟ شما جز تكذيب آيات من چه مىكرديد؟ (84)
و چون با تكذيب آيات خدا بر خود ستم روا داشتند، اين سخن كه خدا ستم‌كاران را هدايت نمىكند، در مورد آنان به وقوع پيوست؛ از اينرو آنان ديگر عذرى براى خود نمىيابند و هيچ سخنى نمىگويند. (85)
آيا نديدهاند كه ما شب را پديد آوردهايم تا در آن آرامش بيابند، و روز را روشن قرار دادهايم تا در پرتو آن آيات الهى را بنگرند؟ به راستى در اين امور براى مردمى كه ايمان دارند نشانههايى بر يكتايى خدا هست. (86)
و روزى كه در صور دميده شود، پس با نخستين نفخه، هر كه در آسمانها و هر كه در زمين است به وحشت افتد و بميرد، مگر آنكس كه خدا بخواهد، و با نفخه دوم همگان- چه آنان كه از دهشت مرده و چه آنان كه استثنا شدهاند- به حضور خدا آيند (87)
تو اين كوهها را كه اينك بىحركت مىپندارى آن روز كه در صور دميده شود خواهى ديد كه بسان ابرها به حركت در مىآيند و اين جهان فرومىريزد و با فروريختنش آخرت برپا مىشود و هستى به كمال مىرسد، زيرا خدا آن را ساخته‌است؛ همو كه هر چيزى را استوار و متقن پديد آورده‌است. به يقين، او در آن روز به جزئيات آن‌چه شما مىكرديد آگاه است. (88)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛