نسبت دورغ عمر بن الخطاب به پیامبر عظیم الشان، صلوات الله علیه و ال و سلم.
💠بخش اول💠
239 -... عَنِ الْأَشْعَثِ بْنِ قَيْسٍ قَالَ: تَضَيَّفْتُ عُمَرَ، فَلَمَّا كَانَ فِي بَعْضِ اللَّيْلِ قَامَ إِلَى امْرَأَتِهِ يَضْرِبُهَا فَحَجَزْتُ بَيْنَهُمَا، فَلَمَّا رَجَعَ إِلَى فِرَاشِهِ وَأَخَذَ مَضْجَعَهُ قَالَ: يَا أَشْعَثُ احْفَظْ عَنِّي شَيْئًا سَمِعْتُهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: " لَا يُسْأَلُ الرَّجُلُ: فِيمَا يَضْرِبُ امْرَأَتَهُ
عمر بن خطاب، زنش را میزند و سه چیز ادعا میکند، یکیش این هست که از رسول الله ص شنیدم که اگر کسی همسرش رو بزنه، ازش سوال نمیکنن که چرا زدیش.
پ. ن:
طبق ادعایش از سه چیز دو چیز یادش مونده، پس احتمال نیسان در حدیث منتفیه❌
و از فقره؛
فَحَجَزْتُ بَيْنَهُمَا، در جمله نوع زدن عمر بن خطاب معلومه و یک شخصی حایل شده. ❌
عمر ادعا میکند نباید پرسید چرا زدی
پس تالی کلامش عصمت را می رساند. ❌
http://lib.efatwa.ir/45398/1/356
👈
مشاهده سند 👉
💠بخش دوم💠
در حالی که در سیره نبوی مشاهده نشده کسی یا همسری را کتک بزند.
أَخْبَرَنَا وَكِيعُ بْنُ الْجَرَّاحِ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عائشة. رضي الله عَنْهَا. قَالَتْ: مَا
ضَرَبَ رَسُولُ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - خَادِمًا لَهُ وَلا امْرَأَةً وَلا ضَرَبَ بِيَدِهِ شَيْئًا قَطُّ إِلا أَنْ يُجَاهِدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ
.(رجال موثق)
عایشه میگوید حضرت رسول الله (صلی الله علیه و ال و سلم) ... زنی را نزد
http://lib.eshia.ir/40237/1/276/
🔵نتیجه:
عمر توجیه فعل شنیع خود را به حضرت رسول الله ص نسبت میدهد.
چون کلام عمر، منوط به یکبار نیس،
لا یسأل الرجل پس دفعات بعدی رو هم شامل میشود، اگر چنین شد، جواز کتک زدن اثبات میشه،و اما چون افراد ممکنه در این فعل نسبیت بخرج بدن، یکی محکم یکی کمی محکم(احتمال آسیب) پس این عمل از سنت رسول الله ص قابل دریافت نیس و غیر ممکنه. چون حدیث نبوی عبس و بیهوده نیس، و از هوای نفس سخن نمیگوید(ایات اولیه سوره نجم)