ما مردم آخرالزمانیم.وارث همه ی گناهان امت های پیش از خودمان .گناهانی که گاهی بخاطر یک قلمش یک شهر و دیار گرفتار عذاب الهی می شد!اما حالا ما در میان گناه غوطه وریم،در میان پلشتی ها و زشتی ها.ماجرای امروز حرم رضوی تیتر یک قسمت از تاریخ بود «امت بنی اسراییل در یک دم صبح شماری از انبیای خود را کشتند!»....خدا بیشتر از هر قومی برای بنی اسراییل هزینه کرد،بیشترین انبیاء،بیشترین معجزات،بیشترین اسباب رشد و هدایت ،منّ و سلوی!اما بنی اسراییل عدس و پیاز را بیشتر از مائده ی بهشتی می پسندید چون مزاج جماعت سفله به حداقل ها رضایت می داد..... وقتی گوش های بنی اسراییل به شنیدن هایی عادت کرد که خدا دوست نداشت،وقتی چیزهایی دیدند که خدا نگفته بود ،وقتی بجای من ّو سلوی هوس عدس و پیاز کردند و وقتی بجای صوت مزامیر داوود به گوساله ی سامری دل سپردند صدای موسی آزارشان می داد، وچشم هایش.... موسی میان بنی اسراییل مدفون شد در کنار خودشان اما کسی نمی دانست قبر او کجاست!و موسی شد پیغمبر مفقود الاثر تاریخ... کاش آنهایی که تاریخ را نوشتند کامل می نوشتند!می نوشتند که هرزه گوها و بد دل های بنی اسراییل علیه انبیاء چه می گفتند که آن جماعت در فاصله فجر کاذب و دم صبح آن همه مسیح را سربریدند؟ کاش می فهمیدند این که و لعن الله امة اسرجت و الجمت و تنقبت لقتالک در پی لعن پسر مرجانه و آل ابی سفیان و عمر سعد و شمر آمده یعنی چه. من ناگزیرم که بنویسم آنها که به سعایت علیه صالحان می پرداختند در عمل قاتلان انبیاء شریک بودند.(طیبه فرید)