پاسخ به خواب و خیالهایی درباره 🔶#رساله_ذهبیه🔶 🔷🔹دفاع تمام قد از طب الرضا ع و پراندن خواب از چشمهای بی خردان🔹🔷 متاسفانه اخیرا پس از حدود دو سه سال قوت گرفتن جریان طب اسلامی عده ای از خودی ها و متدینین با یک نگاه دگم و بسته به این جریان موجبات به فضاحت کشیده شدن خود را فراهم کرده اند و با این مخالفتهایی که اخیرا انجام دادند بیشتر خود را در مظان اتهام بی سوادی یا بی عقلی قرار میدهند. مقدمتا قبل از شروع بحث باید عرض کنم که مخالفین رساله ذهبیه و به طور کل طب اسلامی چند دسته هستند: ۱-معاندین و غیر معتقدین به دین ۲-مومنینی که از بس مغزشان پر از خزعبلات علوم غربی است هیچ سوراخی برای شنیده شدن حرف های اسلام در آنها باقی نمانده و مصداق همان آیه هستند که خداوند میفرماید و من الناس من یقول آمنا الخ ۳-متخصصینی از طب سنتی که با نگاهی متعصبانه نسبت به بزرگان طب سنتی از جمله جالینوس و بقراط و بوعلی و جرجانی و ... آنها را از معصوم هم بالاتر میدانند هرچند در حرف میگویند معصوم بالاتر است اما در عمل توهمات بزرگان طب سنتی را بر فرمایشات گوهر بار معصومین ترجیح میدهند ۴-علما و فضلایی که سواد دینی بالایشان در مسایل فقهی موجب شده تا با یک نگاه بسته به مساله طب در اسلام بپردازند و طب را هم مانند فقه ببینند و نتیجتا بگویند که اسلام طب ندارد و چیزی به نام طب اسلامی نداریم و ضعف سندی روایات را دال بر عدم وجود طب اسلامی میدانند و حال آنکه دقت ندارند که طب، فقه نیست و آثار طب به مشاهده در می آید بر عکس فقه. و البته این بحث مفصلی دارد که در این پست به گوشه ای از آن اشاره میکنیم. در این پست قرار است تا به شکلی تمام قد از سند افتخار شیعیان یعنی رساله ذهبیه یا نامه زرین امام رضا علیه السلام دفاع کنیم و با ادله ای متقن همه حرفهای مخالفین رساله ذهبیه خصوصا دسته چهارم را ابطال کنیم و به سه دسته دیگر از مخالفان نمیپردازیم. 🔶رساله ذهبیه🔶 موثق است یا ضعیف؟! اخیرا در بین مذهبی ها خبر ضعف سندی رساله ذهبیه شایع شده که لازم است به این موضوع مهم بپردازیم. برای اینکه وقت گرفته نشود خلاصتا عرض میکنم که یکی از دروس حوزوی در حیطه علوم دینی بررسی سندی روایاتی است که منتسب به معصومین هستند بدین شکل که اگر مورد اطمینان و موثق بودن اشخاصی که آن حدیث را نقل کردند را بررسی کنیم به آن علم رجال میگویند. از جمله قواعد این علم که از احکام عقلی هم به حساب می آید اینست که خبر موثق را صحیح میدانند و اگر موثق نباشد آن را به اقسامی دیگر تقسیم میکنند. مثلا اگر علی از زید و زید از امام صادق حدیثی نقل کرده باشد بررسی میکنند که آیا علی انسان راستگویی است؟ آیا موثق است؟ آیا زید در آن سال اصلا زنده بوده یا مرده است؟ و... (به مجموعه علی و زید سلسله رجالیه گفته می شود) و همه این امور بررسی میشود تا نتیجتا بتوانند یقین کنند که فلان حدیث از شخص معصوم صادر شده است. با این مقدمه خیلی عامیانه میرویم سراغ شبهه ای که فضلای حوزوی درباره رساله ذهبیه راه انداخته اند به اینکه متن این رساله نقل شخصی به نام محمد بن جمهور از امام رضا ع است و محمد بن جمهور شخصی فاسد المذهب و غال (یعنی غلو کننده) بوده و به هیچ عنوان نمیتوان این رساله را که نقل او از امام رضاست را به امام نسبت داد زیرا که ضعیف است. پس نمیتوان به این رساله به عنوان سنت عمل کرد. در جواب باید عرض کنیم که: ✳️اولا: یکی از قواعد رجالی اینست که روایت مشهور هر چند ضعیف هم باشد مضمون آن قابل عمل کردن است و علامه مجلسی صریحا بعد از ذکر منابع مختلف و اثبات شهرت رساله ذهبیه در بحارالانوار میفرمایند: و کانت من مشهورات بین علمائنا یعنی این رساله از روایات مشهور بین علمای ما بوده است. پس بنابراین اگر این رساله ضعیف هم باشد به خاطر شهرتش مضمون آن قابل اعتماد و اعمال است. ✳️ثانیا: یک فرق اساسی طب با احکام شرعی در اینست که آثار استنباط فتوا در مسایل فقهی مشخص نخواهد شد جز در قیامت به اینکه آیا این فتوا و این استنباط مطابق با حقیقت بوده یا نه ولی از آنجا که آثار مسایل طبی به مشاهده در می آید لذا ضعف سندی احادیث نمیتواند مانع به عمل در آوردن این روایات شود زیرا همه این آقایانی که سعی در نفی مطلق این رساله و کلا طب اسلامی دارند ادله شان ضعف سندی احادیث است و به خاطر نگاه بسته شان که سالها موجب حصر دین در نماز و روزه و احکام نجاسات و ... شده و دین را از علم عقب انداخته، این نکته رادر نظر ندارند که با نفی طب اسلامی عملا دارند خودشان را مسخره میکنند!!! زیرا آنها میگویند که طب اسلامی وجود ندارد ولی ما سوال میپرسیم اگر مریض شدید به کجا میروید؟ حتما میگویند دکتر. آن دکتر علم پزشکی اش را از چه طریق به دست آورده؟ میگویند تحصیلات دانشگاهی در باب علوم تجربی. آیا غیر از اینست که علم طب روز بر دایره تجربه و آزمون و خطا میچرخد؟ میگویند همین طور است.