میگه: «سعدی به روزگاران مهری نشسته در دل بیرون نمی‌توان کرد الّا به روزگاران» و در جوابش میگه: گفتی:«به روزگاران مهری نشسته» گفتم: «بیرون نمیتوان کرد حتّی به روزگاران» :)