. بَده که پای روابط خانوادگی، دوستی، عاطفی به حساب و کتاب برسه! بَده که پای روابط به « دفعه ی قبل من زنگ زدم حالا نوبت اونه » برسه؛ بده که « بذار پیامشو چند ساعت دیگه باز کنم که فکر نکنه بیکارم » برسه؛ بده که « بذار چند ثانیه دیگه هم زنگ بخوره بعد جواب بدم » برسه؛ بده که « بذار این دفعه که دعوتم کرد بگم فکر نکنم برنامم جور شه که نشون بدم آدم با برنامه ای هستم » برسه؛ بَده که اونجوری که توی دلمون هستیم، نیستیم! بَده که یه سری منطق‌های بی‌منطق دارن به جای ما تصمیم میگیرن و اسمش رو هم گذاشتیم سیاست! بَده که میذاریم کار همه ی ارتباطاتمون به اینجا برسه؛ نذاریم برسه..✋ .