♦️اسد بدبین، اردوغان فرصت طلب ترکیه انتظار دارد که بتواند از دمشق برای تسریع خروج نیروهای آمریکایی از شمال شرق سوریه و محدود کردن خودمختاری کردها کمک بگیرد. با این حال، دولتراسد همچنان به نیات اردوغان مشکوک است. بدون هیچ پیشنهاد مشخصی از سوی آنکارا، دیدار اردوغان و اسد تنها موضع ترکیه را در ادامه اشغال نظامی ترکیه در شمال سوریه مشروعیت می بخشد. به همین دلیل است که دمشق عقب نشینی نظامی ترکیه را پیش شرط احیای دیپلماتیک قرار داده است. اما بعید است آنکارا با این خواسته موافقت کند. بدبینی دولت سوریه و عدم تمایل دولت ترکیه به دادن امتیاز، روسیه را کلید شکستن بن بست می کند. این نقش به نفع ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه است زیرا او می خواهد جایگاه خود را به عنوان داور اصلی در عرصه سوریه حفظ کند. برای دمشق، یک مشکل جدی موضع قوی کنونی ترکیه در قبال روسیه پس از آغاز درگیری ها در اوکراین است. آنکارا اکنون انگیزه ای برای خروج نیروهای خود از مناطق تحت کنترل خود در سوریه ندارد. در سال 2020، زمانی که ترکیه مانع از پیشروی ارتش سوریه به سمت مناطق شورشیان در ادلب شد، روسیه در کشتن سربازان ترکیه با بمباران سریع تردیدی نداشت. با این حال، امروز در مسکو آنکارا را شریکی کلیدی در غلبه بر تحریم ها می داند. بنابراین، دولت ترکیه می بیند که در مذاکره با دولت اسد که خود در نقطه ضعف قرار دارد و به شدت به روسیه وابسته است، مزیت دارد. سوریه در مورد ارزش توسعه روابط دوجانبه با آنکارا تردید دارد. به نظر می رسد تنها مزیت آن جلوگیری از دستاوردهای بیشتر ارضی توسط ارتش ترکیه است، اما حملات ترکیه در واقع با فشار بر کردها به تسلیم در برابر دولت سوریه به دمشق خدمت می کند. اگر عادی سازی روابط دیپلماتیک به طور فرضی اتفاق بیفتد، ترکیه می تواند اقدامات نظامی خود را متوقف کند، عمدتاً به این دلیل که اردوغان می تواند به راحتی در یک موضوع مهم اعلام پیروزی کند: با فشردن دست اسد، رئیس جمهور ترکیه احتمالاً می تواند به رسمیت شناختن قلمرو تحت کنترل ترکیه در سوریه را برای موارد آینده قابل پیش بینی تضمین کند. همچنین اجماع آنکارا و دمشق بر نابودی اهداف تجزیه طلبانه کردها در سوریه است. خروج احتمالی نیروهای آمریکایی از سوریه یک هدف مشترک است که می تواند آنکارا و دمشق را در دراز مدت به یکدیگر متصل کند. خروج آمریکا احتمالاً منجر به فروپاشی تلاش‌های کردهای سوریه برای تشکیل دولت خواهد شد. نابودی خودمختاری کردها یک اولویت استراتژیک اصلی برای ترکیه است و همچنین یک نتیجه مطلوب برای دمشق خواهد بود. اگر ایالات متحده در مقطعی از سوریه خارج شود، یک موضوع حیاتی همچنان می تواند به شکاف بین آنکارا و دمشق منجر شود: چه اتفاقی برای داعش خواهد افتاد؟ مشخص نیست که آیا سوریه یا روسیه می توانند با موفقیت این مشکل را حل کنند. بنابراین، حتی اگر دمشق با آنکارا در مبارزه با کردها تا زمان خروج آمریکایی‌ها همکاری کند، حفظ چنین همکاری‌هایی در نظم پسا آمریکا در سوریه بسیار دشوار خواهد بود. توسعه امیدوارکننده روابط بین آنکارا و دمشق به همکاری سریع تبدیل نخواهد شد که حضور ایالات متحده در سوریه را به خطر بیندازد. اما نزدیکی اردوغان و اسد می تواند نقش پوتین را در شکل دادن به اوضاع سوریه تقویت کند. افزایش تنش بین ایالات متحده و روسیه، تلاش‌ها برای ارزیابی اهداف بلندمدت آمریکا از جمله مقابله با داعش و تضعیف محور تهران-دمشق را پیچیده‌تر خواهد کرد، که همچنان عامل دیگری است که بر نزدیکی احتمالی ترکیه و سوریه تأثیر می‌گذارد. بنابراین اردوغان در ژوئیه 2023 گفت که آماده مذاکره با اسد است، اما با شرایط خاصی. از آن زمان تاکنون جلساتی در سطح وزیران برگزار شده است. با این حال، هنوز پیشرفت قابل توجهی حاصل نشده است. 🔵کانال مطالعات ترکیه و قفقاز اندیشکده مرصاد @turkeycaucasus