ایاک نعبد و ایاک نستعین ایاک ضمیر مفرد مذکر منفصل مخاطب است. هر دو ضمیر ایاک منصوب و مفعول اند برای فعل های ما بعدشان و تقدیم ایاک بر دو فعل پس از خود افاده حصر می کند. یعنی بار خدایا تنها تو را میپرستیم و غیر تو را و تنها از تو یاری می طلبیم نه از دیگری. پرستش و عبادت در دیدگاه واژه شناسان به مفهوم نهایت خضوع و فرمانبرداری است. از این رو عبادت تنها برای قدرت شکوهمندی شایسته و زیبنده است که کل هستی و نعمت ها و حیات را ارزانی داشته است. جهت کسب مطالب بیشتر در این موضوع به کتاب تدبر در معارف قرآن کریم مراجعه نمایید 🆔 @twonoor