سوره مبارکه فاتحه الکتاب همتای قران عظیم و ام الکتاب و مشتمل بر عصاره معارف قرآنی است. در این سوره خدای سبحان ادب حمد شیوه اظهار بندگی و راه سخن گفتن را به بندگانش آموخته و آن را پایه عمود دین قرار داده است. این سوره با تعظیم نام خدای رحمان و رحیم آغاز شد و با ستایش و برشمردن صفات جمال و جلال خدای سبحان و حصر عبادت و استعانت در او تداوم یافت و با مسئلت هدایت از ساعت کبریایی اش پایان یافت. با همه ایجاز و اختصاری که دارد مشتمل بر عصاره معارف گسترده قرآنی کریم است زیرا شامل خطوط کلی و اصول سه گانه معارف دینی مبدا شناسی معاد شناسی و رسالت شناسی و مایه هدایت سالکان به صلاح دنیا و آخرت است و با موجز ترین الفاظ و روشن ترین معانی آن اصول سه گانه را بیان کرده و راه سلوک آدمی به سوی پروردگارش را نشان داده است. پس هدف این سوره تعلیم و آموزش ادب حمدگویی و شیوه اظهار بندگی در برابر خدای سبحان، تعلیم شیوه استعانت و طلب هدایت از خداوند و دانستن کیفیت پیمودن راه پر پیچ و خم زندگی است. تاکید خدای سبحان بر انس دائمی هر مسلمانی با سوره حمد نشان‌دهنده اهمیت فوق‌العاده این سوره است که اول ستایش وسطش اخلاص و آخرش نیایش است و بر هر مسلمانی لازم است که در هر شبانه روز ده مرتبه با قرائت سوره مبارکه حمد با خدای خویش به نیایش بپردازد. برای کسب مطالب بیشتر در این موضوع به کتاب تدبر در معارف قرآن کریم مراجعه نمایید. 🆔 @twonoor