❇️، دنبالۀ وجودی و به منزلۀ ادامه وجود و است و بر همین اساس بهترین چیزی که پدر برای فرزند به می گذارد، همان اوست. ❇️کودک، از همان آغاز تولد، دارد و بر همین اساس، وظیفه را چنین عنوان می‎کنند: 🔺تو فقط یک کار بکن و آن این است که این فطرت را کن؛ رو به رشد ببر. والِّا خود او دارد، نمی‎خواهد تو برای او سرمایه فراهم کنی، چه در بعد الهی، چه در بعد انسانی. 📌این حرف بدان معناست که ما تنها کافی است که مسیر صحیح الهی کودک را منحرف نکنیم. 🔺تحمیلی نیست که تو بخواهی به او بگویی. فقط وقتی به دنیا آمد، خراب کاری نکن. خواهشی که از تو داریم این است که تو به این بچه ضربه نزن. تو به این خیانت نکن! 🔺اگر به فرزند خود علاقه‌مند هستید، به او داشته باشید؛ ✅یعنی بُعد انسانی و الهی او را حفظ کنید تا مثل حیوانات نشود. 🔺انسان سوای از مؤمن بودن، اگر بخواهد انسانیتش را حفظ کند، باید نسبت به فرزندش چنین غیرتی داشته باشد؛ چه دختر باشد و چه پسر، باید او را بار بیاورید. عفّت هم از نشأت می‌گیرد و شاخه‌ای از حیا است. ⚠️منشأ بی‌عفّتی‌ها در جامعۀ ما همین مسألۀ بی‌حیایی است. برخی همین پردۀ حیا را که در تربیت اصل و اساس است، می‌درند. بعد از آن، پدر و مادر هر کاری هم بکنند، ثمری ندارد. 📚تربیت فرزند، مجموعه ادب الهی، حاج آقا مجتبی @umefafgaraei