✳️ فصل دوم: یک CBDC چه تفاوتی با رمزارزها دارد؟ 🔸 بسیاری از مردم فکر می کنند که CBDC یک «رمزارز دولتی» یا حداقل چیزی شبیه به بیت‌کوین (Bitcoin) است و بسیار مشتاق آن هستند. در واقع، دقیقاً برعکس است. 🔸 رفتار کشورهای گوناگون جهان با رمزارزها بسیار متفاوت است. بسیاری از کشورها با این موضوع کاملاً آزادانه برخورد می‌کنند. حتی در برخی کشورها (سالوادور، آلمان) به‌عنوان پول قانونی و در ژاپن به‌عنوان پول کاملاً قانونی با همان وضعیت یورو یا دلار شناخته می‌شوند. به‌نوبه خود، در برخی کشورها، با رمزارزها به‌صورت دوستانه رفتار نمی‌شود، اما کشورها مایلند از آنها مالیات دریافت کنند. با این حال، کشورهایی وجود دارند که رمزارزها در آنها به‌طور کامل (مانند ایران، نپال، الجزایر، بولیوی، هند، ویتنام) یا تا حد زیادی (چین، ترکیه) ممنوع هستند. 🔸 بانک‌های مرکزی و دولت‌های بسیاری از کشورها، به‌منظور به‌روز ماندن با پیشرفت‌های فناوری، در ایجاد CBDC همکاری می‌کنند که گامی دیگر در جهت حذف پول نقد خواهد بود و همچنین امکان ردیابی تمامی تراکنش‌های انجام شده توسط شهروندان یک کشور مشخص با ارزهای سنتی فیات (fiat) را فراهم می‌کند. 🔸 این کاملاً مخالف ایده‌ی رمزارزها است، که بنا به تعریف غیرمتمرکز هستند و شبکه‌ی آنها معمولاً تحت یک موجودیت واحد قرار نمی‌گیرد که بتواند محتوای آن را دستکاری و کنترل کند. 🔸 در حال حاضر، ارزهای سنتی فیات، اگرچه تنظیم‌گری می‌شوند، اما به‌طور مستقیم و به‌تنهایی توسط بانک مرکزی پشتیبانی نمی‌شوند؛ بلکه بانک‌های دیگر و نیز مؤسسات مالی دیگری وجود دارند که میان بانک مرکزی و شهروندان واسطه می‌شوند. اگرچه بیشتر تراکنش‌ها به‌صورت دیجیتالی انجام می‌شوند، اما نمی‌توانیم این پول را بدر قالب ارزهای دیجیتال در نظر بگیریم، زیرا بانک‌های تجاری باید پول‌های فیات را به‌طور صحیح مدیریت کنند. ▪️ ادامه دارد ... قسمت قبلی: 🔗 https://eitaa.com/kfouladi_ir/140 ✍️ دکتر کاظم فولادی قلعه @kfouladi_ir 🌐 پیوند کانال: https://eitaa.com/joinchat/2260009079C2fcc92c468