🔹بدون برنامه ریزی و هدف به جایی نمی‌رسیم،پس باید اینها را داشته باشیم. باید از خود بپرسیم: ده سال بعد، خودم را چگونه می‌بینم؟ و براساس‌اش تلاش کنیم. اما مساله مهم‌تر این است که بدانیم در چه جایگاهی قرار گرفتیم و قرار است چه کنیم و از همه مهم‌تر، آیا این هدفی که انتخاب کردیم، مورد رضایت امیر و مولای ما هست؟ 🔸چطور درست انتخاب کنیم؟ 🔸چطور درست تشخیص دهیم؟ رسیدن به جواب این سوال‌ها، با وجود دشمنانی نظیر شیطان و هوای نفس، کار ساده ای نیست. ابتدا باید قلب و دل خودمان را زیر پا له کرده و آن را از هویٰ و هوس ها خالی کنیم، تا نورالهی در آن رسوخ کرده و خداوند متعال انتخاب درست را نشانمان دهد. آن وقت است که می‌توانیم به کاری بپردازیم که مورد رضایت اوست. و اینکه فکر کنیم بدون این نور و با فقط پیشرفت کردن در آن هدف فرضی‌مان به جایی خواهیم رسید، اساساً فکر اشتباهی است. 🔹چیزی که همیشه و فراوان پیدا می‌شود؛ مجتهد و منبری‌ و روضه‌خوان و استاد است! آنچه کم است و همه به آن نیاز داریم، «بنده خدا» است، که ستون‌های زمین هستند و باعث برپا ماندن آن است.