📌 اجماع‌سازیِ ساختگی ممنوع! ✍️ علی عسگری بحث اجماع یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های انتخاباتی است که میان گروه‌های سیاسی نزدیک به جریان انقلاب از دوره‌های گذشته نقل محافل بوده و بعضا انجام شده است. اما با نگاهی به ادوار مختلف ریاست جمهوری می‌توان فهمید که لزوما اجماع به معنای کسب موفقیت در نتیجه‌ی انتخابات و نبود آن به معنای شکست نیست! با آغاز انتخابات چهاردهمین دوره‌ی ریاست جمهوری، تعدد نامزدهای جریان اصولگرا و انقلابی چنین تلقی را برای طرفدارانشان به ارمغان آورد که در آخرین روزها احتمال اجماع حول محور یک نامزد زیاد است. اما این تلقی و ضریب دادن به آن از سوی یکی از افراد اصولگرا و حامیان اجماع، کار غلطی بود. اگر بخواهیم علت اشتباه بودن گزاره‌ی اجماع سازی و بالابردن توقعات را ذکر کنیم، باید به عدم درک درست سیاست‌مداران انقلابی و اهالی رسانه از این طیف فکری اشاره کنیم. مطمئنا با شناختی که از آقایان جلیلی و قالیباف وجود داشت، خیلی از بزرگان را بر عدم اجماع متقاعد ساخته بود؛ چرا که جنس و نوع افق نامزدها به حل مسائل و مهمتر از آن، زاویه دید هرکدام به مقوله‌ی کشور داری زمین تا آسمان تفاوت داشت. داشتن عقبه‌ی ایدئولوژیک قوی و یا کارنامه‌ی مشخص در میان هر دو نامزد، وزنه‌ی سنگینی است که بدون توجه به آن نباید قول اجماع‌سازی داده می‌شد. از طرفی، نظرسنجی‌هایی که دارای سوگیری به نفع گروه و یا نامزد خاصی بود، این توقع را بیشتر می‌کرد تا یکی به نفع دیگری کنار بکشد، درحالیکه رقیب جریان فکری انقلاب این پیش بینی را داشت تا با داده‌ها و سوگیری‌های غلط در نظرسنجی‌ها بتواند، گروه‌های انقلابی را به جان هم انداخته و ماهی خود را از آب گل آلود بگیرد. نمی‌دانم چرا یک چیزی بدون تفکر کردن، آنقدر وحی منزل می‌شود که اگر پایبندی به آن وجود نداشته باشد، همه انگشت تکفیر به سوی یکدیگر می‌برند. هنوز چیزی از نتایج انتخابات معلوم نیست، خواص و عوام جامعه‌ی انقلابی هدف تیرهای سمی جریان غربگرا واقع شده و از پیش، خود را مغلوب می‌خوانند. حال آنکه جبهه‌ی انقلاب باید فاتحانه و به دور از اجماع یا عدم اجماع، مردم را از عقبگرد به مسیری که می‌تواند کشور را دچار بحران‌های جدی کند، برحذر بدارد. برادران و خواهران انقلابی! نامزد اصلح خود را تبلیغ کنید و ملتی را از رأی به نامزد جریان مخوف غربگرا برحذر دارید. #انتخابات #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN