⚡️ برای برای علاقه‌مندان به ✅ برزخ در فلسفه و عرفان 🌸 برزخ، در لغت به معنای حاجز و جداکننده دو چیز از یکدیگر، و در قرآن و احادیث و متن‌های فلسفی و عرفانی به همین معنا، بسیار به کار رفته است. 🌸 کاربرد اصطلاحی این واژه، خصوصاً در منابع دینی به معنای مرحله‌ای بین دنیا و آخرت (یا مرگ و قیامت) و در متن‌های عرفانی و فلسفی برزخ به عالمی گفته شده است که حد واسط بین مجرّدات و مادّیات است. 🌸 از این عالم با نام‌های «عالم مثال» (مشهورترین اسم)، «خیال منفصل»، «خیال مطلق»، «ارض حقیقت»، «اقلیم ثامن»، «هُوَرْقَلیا»، «عالم برازخ»، «ملکوت اسفل»، «اشباح مجرّد»، «صُوَرمعلّقه»، «شهادت مضاف» و «خیال عالم» یاد کرده‌اند. 🌸 ابن عربی، که بیش از دیگران به بحث برزخ پرداخته است، از وجود «برزخ نزولی» (در «قوس نزولی» وجود) و «برزخ صعودی» (در «قوس صعودی» وجود) سخن گفته است. 🌸 برزخ نزولی، مظهر تفصیلی عالم ارواح و منشأ موجودات عالم شهادت است، به عبارت دیگر، عالم شهادت صورت نازله و تعین برزخ نزولی است. 🌸 برزخ صعودی عبارت است از صورت‌های اعمال و نتیجه کارهای انسان در عالم شهادت. برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇 http://wikifeqh.ir/برزخ_در_فلسفه_و_عرفان @wikifeqh_ir