⚡️ برای علاقه‌مندان به ✅ ادله اربعه‌ 🌸 به چهار منبع استخراج احکام شرعی نزد شیعه ادله اربعه گفته می‌شود. 🌸 ادله اربعه عبارت است از: کتاب خدا، سنت معصوم (علیه‌السلام)، عقل و اجماع، اما برخی از اهل سنت به جای عقل، از قیاس نام برده‌اند. 🌸 مشهور اصولیون، ادله اربعه را به قید دلیل بودن و صاحب فصول، مطلق ادله اربعه را موضوع علم اصول دانسته‌اند. 🔹بدون شک، قرآن مجید اولین منبع احکام و مقررات اسلام است، البته آیات قرآن منحصر در احکام و مقررات عملی نیست، بلکه در قرآن صدها گونه مسئله طرح شده، ولی بخشی از آیات حدود پانصد آیه از مجموع آیات قرآن به احکام اختصاص یافته و به نام « آیات الاحکام » معروف شده است. 🔹سنت، به معنای گفتار، کردار و یا تأیید (تقریر) معصوم (علیه‌السلام) است که در مورد حجیت آن از نظر کلی بحثی نیست و مخالفی وجود ندارد. اختلافی که در مورد سنت وجود دارد آن است که آیا تنها سنت نبوی (صلی‌الله‌علیه‌وآله) حجت است یا سنت روایت شده از ائمه (علیهم‌السلام)هم حجت است. شیعه هر دو را حجت می‌داند، اما اهل سنت تنها سنت نبوی را حجت می‌داند. 🔹اجماع، به معنای اتفاق آرای علمای اسلام در یک مسئله است. از دیدگاه علمای شیعه، اجماع از آن نظر حجت است که کشف کننده قول معصوم (علیه‌السلام) می‌باشد و اتفاق، به خودی خود اصالت ندارد؛ به خلاف نظر اهل سنت که اتفاق علما یا اهل حل و عقد در نظر آنها اصالت دارد. 🔹اما حجیت عقل، از نظر شیعه به خاطر قطعی و یقینی بودن احکام آن است و حجیت قطع ذاتی است. 🌸 بطور اجمال می‌توان گفت که ادله احکام در نزد اخباریان منحصر به دو دلیل اول یعنی کتاب و سنت است. 🌸 البته حقیقت اجماع در منظر شیعۀ اماميه به سنت برمى‌گردد؛ زیرا حجیت اجماع نزد آنان از جهت کاشف بودن آن از قول معصوم (علیه‌السلام) است. از‌این‌رو اجماعى که چنین کاشفيّتى ندارد مانند اجماع مدرکی حجت نخواهد بود. 🍁برای مطالعه کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک کنید👇 http://wikifeqh.ir/ادله_اربعه_ @wikifeqh_ir