💎 | اسلوب بدیعی قرآن 🔸‌صنایع ادبی و فنون علم بدیع به کار رفته در قرآن را اسلوب بدیعی قرآن گویند. 🔹‌علم بدیع یکی از شاخه‌های علم بلاغت است. بنیانگذار این علم، امیری از دودمان عباسیان به نام عبدالله بن معتز (م ۲۹۶ ق) صاحب کتاب البدیع است. پس از او قدامة بن جعفر از معاصران ابن معتز، و پس از وی مشاهیری از ادب و بلاغت به گستره این علم افزودند تا این که ابن ابی الاصبع مصری در کتاب بدایع القرآن صناعات این علم را به نهایت رساند و علاوه بر آورده‌های پیشینیان، ۳۳ صنعت دیگر نیز به این علم افزود و برای همه انواع بدیع، شاهدی قرآنی اقامه کرد. 🔸‌منظور از «بدایع قرآن» همان صنایع ادبی و بلاغی و بدیعی به کار رفته در قرآن است. 🔹‌جلال الدین سیوطی به نقل از بدایع القرآن ابن ابی الاصبع، نزدیک به یکصد نوع صنعت ادبی از بدایع قرآن را برشمرده است که برخی از آن‌ها عبارتند از: مجاز ؛ استعاره ؛ تشبیه ؛ کنایه ؛ ارداف ؛ تمثیل ؛ ایجاز ؛ اتساع ؛ اشاره ؛ مساوات و ... 📎 📎 📎 📚 wikifeqh.ir/اسلوب_بدیعی_قرآن 🔘 🆔 @wikifeqh