💎 | قرض ‌الحسنه 🔹‌‌قرض ‌الحسنه یکی از اصطلاحات فقهی رایج در جامعه امروز است که در قرآن نیز از آن یاد شده است. یکی از اصل‌های مهمّ اسلامی، اصل قرض الحسنه (وام دادن بدون سود) می‌باشد که در قرآن و زندگی امامان (ع) اهتمام بسیاری به آن داده شده است. 🔸‌لغت قرض‌ الحسنه از دو کلمه ترکیب شده است: 1️⃣ قرض: گونه‌ای از بریدن و قطع کردن است و مالی را که به دیگری داده می‌شود به شرط باز گرداندن (عین یا بدل آن) قرض می‌خوانند. از این‌رو عرب به قیچی که برّنده است، مقراض می‌گویند. ✅ استعمال این واژه در وام بدون بهره، از این‌رو که انسان وقتی می‌تواند به چنین کار نیکی توفیق یابد که دلبستگی به مال و ثروت را از خود ببرّد و قطع کند، وگرنه به چنین توفیقی نخواهد رسید. ✅ معنی دیگر بریدن این است که قرض‌دهنده قسمتی از اموالش را جدا کرده و به قرض‌گیرنده می‌دهد. گویا قرض‌دهنده آن مال را از بقیه اموالش بریده است. 2️⃣ الحسنه: در قرآن کریم، واژه «حسن» صفت قرض قرار گرفته، نه واژه «حسنه». حسن یعنی زیبا و نیکو و قرض نیکو آن است که از مال حلال باشد و آن را با منت گذاردن و اذیت، ضایع نکند. 🌐 جهت مطالعه‌ی بیشتر، کلیک کنید. 📥 wikifeqh.ir/قرض_الحسنه 📎 📎 📎 🔰 کانال ویکی‌فقه 🆔 @wikifeqh