💠بصیرت💠 💎 بصیرت در لغت، به معنای عقیده قلبی، شناخت، یقین، زیرکی و عبرت آمده است. 💎 بصیرت در اصطلاح، عبارت است از قوه‌ای در قلب شخص، که به نور قدسی منوّر بوده، به وسیله آن حقایق اشیا و امور را درک می‌کند؛ همان‌گونه که شخص به وسیله چشم، صُوَر و ظواهر اشیا را می‌بیند. 💎 ماده بصیرت در ضمن آیات قرآن، در سه معنی بکار برده شده است: 🔰 ۱- به معنی بینائی دل: چنانکه در آیه‌ مبارکه می‌فرماید: «وَ ما یَسْتَوِی الْاَعْمی وَ الْبَصِیرُ؛ [فاطر/۱۹] هرگز کوردل و روشن ضمیر یکسان نیستند.» 🔰 ۲- به معنی بینائی چشم: چنانکه در آیه‌ مبارکه می‌فرماید: «فَجَعَلْناهُ سَمِیعاً بَصِیراً؛ [انسان/2] (بدین جهت) او را شنوا و بینا قرار دادیم!» 🔰 ۳- به معنی بینائی با برهان و دلیل: چنانکه در آیه‌ مبارکه می‌فرماید: «قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی اَعْمی وَ قَدْ کُنْتُ بَصِیراً؛ [۶طه/۱۲۵] انسان غافل در روز قیامت می‌گوید خدایا چرا مرا نابینا محشور کردی و حال آنکه من در دنیا بینا و آگاه بودم؟» ◀️ براي مطالعه کامل مقاله بر روي لينک زير کليک کنيد👇 🌐 wikifeqh.ir/بصیرت 📌 کلمات کلیدی: •┈┈••✾•🍂🌹🍂•✾••┈┈• 📌 کانال ویکی فقه👇 🆔 @wikifeqh